Nietypową przerwę w obradach zafundowali sobie radni gminy Dobre. Odwiedzili nową siedzibę Społecznego Muzeum Konstantego Laszczki, którą stał się budynek dawnego komisariatu policji przy ulicy Kościuszki. Po muzeum oprowadzała i ze swadą opowiadała o Laszczce niezastąpiona Jadwiga Grzenda...

Laszczka po nowemu

Muzeum Konstantego Laszczki to wyjątkowe miejsce w skali powiatu mińskiego. Poświęcone jest jednemu z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy i ceramików, który urodził się w 1865 roku pobliżu Dobrego – w Makówcu Dużym. Na temat tej niezwykłej postaci i jego dzieł kustosz muzeum, Jadwiga Grzenda może mówić godzinami. Teraz już w odnowionym miejscu, gdzie można godnie przyjmować coraz liczniej przyjeżdżających turystów.

Konstanty Laszczka na gruncie polskim był jednym z prekursorów nowoczesnego rzeźbiarstwa. Interesowała go tematyka folklorystyczna, animalistyczna i religijna, ale to z rzeźb portretowych jest najbardziej znany. Przedstawił w nich wielkie postacie polskiej kultury i polityki – m.in. Józefa Piłsudskiego, Fryderyka Chopina, Adama Mickiewicza czy Stanisława Wyspiańskiego. Zajmował się także malarstwem i grafiką, wykonywał medale i przedmioty z ceramiki.

Rzeźbiarz opuścił rodzinne strony w wieku 19 lat i odwiedził je później już tylko raz. Jednak klimat mazowieckiej wsi, w której dorastał, wpłynął na całą jego twórczość, o czym przekonywała Jadwiga Grzenda. Na poparcie swoich słów przytaczała rodzime legendy i opowieści, posiłkując się fantastycznymi rzeźbami artysty, jak chimera, królewna kotka, Twardowski na kogucie, czy symboliczne popiersia słowiańskich wodników.

Nie tylko kustosz muzeum raczyła zebranych ciekawostkami i anegdotami. Również dyrektor dobrzańskiej szkoły i radny powiatowy Wojciech Rastawicki przytoczył opowieść o popiersiu Józefa Piłsudskiego, które łączy osobę Marszałka, Konstantego Laszczki i Jana Pawła II. Przypomniał także, iż Karol Wojtyła grywał w Teatrze Rapsodycznym w Krakowie, gdzie wcześniej mieściło się mieszkanie artysty urodzonego w Makówcu.

Był więc Konstanty Laszczka postacią wpływową i znaną w Polsce międzywojennej, ale także w latach wcześnich i późneijszych. Umierając bowiem w 1956 roku pozostawił grono znakomitych uczniów oraz wiele wspaniałych dzieł, które rozsiane są po całej Polsce.

Krótką wizytę w muzeum zakończyły wpisy do księgi pamiątkowej. Nie obyło się także bez podziękowań – wszak radni uznali, że liczą się nie tylko drogi, ale warto zainwestować także w kulturę.

W przyszłości muzeum doczeka się lepszego wyposażenia, a w drugiej części budynku powstanie izba pamięci poświęcona Janowi Zychowi, dzięki któremu w 1971 roku powołano do życia placówkę. Jeszcze więc nie raz usłyszymy o Dobrem i Konstantym Laszczce.

Numer: 16 (1072) 2018   Autor: Łukasz Kuć