Po konferencji inaugurującej akcję ożywienia społeczno-gospodarczego i aktywizacji rynku pracy w ramach partnerstwa lokalnego zorganizowano pierwsze warsztaty. Ich tematem była diagnoza zasobów i problemów powiatu mińskiego oraz składników środowiska społeczno-gospodarczego w powiecie mińskim. Mówiąc prościej, uczestnicy mieli określić nasze zasoby i braki rozwojowe. Wiele z nich można wykorzystać od razu, inne mogą być balastem na dekady...

Modele na cele

Pierwsze w tym sezonie warsztaty ożywienia społeczno-gospodarczego i aktywizacji rynku pracy w ramach Partnerstwa Lokalnego powiatu mińskiego miały niebagatelny przebieg i takąż frekwencję.

Przedstawicieli samorządu lokalnego, przedsiębiorców, urzędników i aktywnych mieszkańców powiatu mińskiego było prawie dwie setki, ale tylko połowa z nich dotrwała do końca trwającego ponad siedem godzin spotkania.

Początek spotkania należał do dyrektor Grażyny Borowiec, która omówiła sytuację na lokalnym rynku pracy oraz możliwości uzyskania wsparcia ze środków funduszu pracy i szkoleniowego. Uczestnicy mogli też posłuchać informacji dotyczącej idei partnerstwa lokalnego, która polega na zgromadzeniu ludzi ze społeczności lokalnej, aby wspólnie pracowali nad twórczymi rozwiązaniami lokalnych problemów gospodarczych.

Jednak kreatorką poczynań ożywicieli lokalnej potęgi okazała się Jadwiga Olszowska-Urban. To ona przekonywała, że wspólna analiza i ocena posiadanych zasobów, a także problemów pomoże uczestnikom w stworzeniu strategii oraz wypracowaniu projektów gospodarczych, które po wdrożeniu przyczynią się do rozwoju ekonomicznego społeczności lokalnej.

Główną część pierwszego warsztatu stanowiła diagnoza lokalnych warunków gospodarczych, co pomogło ocenić stan lokalnej gospodarki dzięki analizie czynnikowej składników gospodarczych firm, przedsiębiorstw społecznych, instytucji i organizacji pozarządowych.

W pięciu blokach opisywali dostęp do kapitału, środowisko gospodarcze, infrastrukturę, kapitał ludzki i jakość życia w powiecie. Tak przejęli się ożywianiem powiatu na papierze, że nie czuli upływu godzin. Nie wszyscy jednak wytrwali gonieni obowiązkami. Wcześniej wyszła wójt Hanna Wocial, bo umówiła się z gminną 101-latką. Zdążyła jednak podzielić się z nami uwagami na temat pracy w grupie zajmującej się jakością życia. Temat dość obszerny, ale wylosowani do niego przedstawiciele różnych środowisk dali sobie radę z materią zahaczająca o wszystkie materialne i duchowe sfery egzystencji. Co ciekawe, grupa edukacyjna znalazła się na końcu zhierarchizowanej gamy rozwojowych potrzeb.

Co dalej? Tak wypracowane diagnozy przedstawiali kolejno na arkuszach wypełnionych po brzegi wyrazami, liczbami i symbolami. Niektórzy pokusili się nawet o wnioski, które trzeba koniecznie wcielić, by warsztaty nabrały praktycznego sensu. Napiszemy o nich i pokażemy w naszej telewizji już za tydzień.

Numer: 14 (1070) 2018   Autor: J. Zbigniew Piątkowski