Utworzone 1 września 1992 roku Liceum Sztuk Plastycznych doczekało się srebrnej rocznicy powstania. Skąd Plastyk wziął się w Ekonomie? To proste – w historii szkoły zapisała się roczna  pomaturalna szkoła dekoratorstwa i reklamy, potem dwuletnia pomaturalna szkoła reklamy, na której podbudowie powołano w 1992 roku pięcioletnie liceum sztuk plastycznych, a po 10 latach – liceum plastyczne. Tak niepewne i złożone dzieje Plastyka w Ekonomie tłumaczyła dyrektor Elżbieta Wieczorek...

Srebrni z cierni

Od początku szkoła skupiała młodych ludzi wrażliwych na piękno i brzydotę otaczającego świata, którzy dzięki zaangażowaniu nauczycieli-artystów rozwijali swój talent i wrażliwość, tworząc własną sztukę. Tak 25 lat szlifują przy Kazikowskiego diamenty, wykuwają rzemieślników i artystów. I choć nie ma wśród nich gwiazd malarstwa, prace uczniów budzą wiele emocji i wywołują dyskusję. I po co, skoro mistrz Picasso szydził z tych, którzy chcą rozumieć malarstwo, a nie próbują pojąć śpiewu ptaków... On doskonale wiedział, że w sztuce mniej chodzi o jej rozumowe przetworzenie, a bardziej o uczucia i piękno.

Podczas srebrnej rocznicy Plastyka prowadzonej przez Sandrę Olędzką i Cezarego Radzimińskiego nie brakowało ani emocji, ani artyzmu. I wcale nie z powodu jego dziejów od 1964 roku, kiedy to do ZSE przeniesiono z Piły roczną pomaturalną szkołę dekoratorstwa i reklamy. Była to jedyna taka szkoła w Polsce, ciesząca się dużą popularnością, która po trzech latach została przekształcona w 2-letnią pomaturalną szkołę reklamy.
Powstanie liceum sztuk plastycznych umożliwiło wcześniejsze kształcenie artystyczne uzdolnionej młodzieży z województwa mazowieckiego. 1 września 1992 roku 30 uczniów usłyszało  pierwszy dzwonek w nowej szkole.
Od początku przedmiotów plastycznych uczyła Jadwiga Bajorek i Władysława Grabowska, a po dwóch latach dołączyła do nich Anna Ambroż i rzeźbiarz Andrzej Sołtysiuk. Wtedy jednym ze sposobów promocji szkoły były organizowane wystawy prac dyplomowych oraz prac w galerii korytarzowej na parterze szkoły. Prace uczniów poznawali mieszkańcy Mińska i okolic, bo wiele z nich przekazano do szkół, przedszkoli i urzędów.
Od września 2002 roku rozpoczęło funkcjonowanie 4-letnie liceum plastyczne o specjalności reklama wizualna. Zmiana ta przyniosła wiele nowego w zakresie przedmiotów nauczania, programów, specjalizacji i nowej matury.
Zakupiono pakiet graficznych programów komputerowych, a na potrzeby fotografii i filmu przybyły nowoczesne ekrany i sprzęt fotograficzny.
Nie wszyscy wiedzą, że naukę w LP pobierają uczniowie nie tylko z powiatu mińskiego, ale również z ościennych i spoza wschodniego Mazowsza. Jest to możliwe dzięki odnowionemu internatowi.

Z taką historią świętowanie staje się przyjemnością pełną mów, darów i wzruszeń. I tak dyrektor szkoły Elżbieta Wieczorek odebrała dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznany szkole za szczególne zasługi w edukacji artystycznej i upowszechnianiu kultury oraz medal pamiątkowy PRO MASO VIA za wybitne zasługi i całokształt działalności na rzecz województwa mazowieckiego przyznany przez Marszałka Województwa Mazowieckiego. Starosta Antoni Tarczyński uhonorował szkołę okolicznościową statuetką powiatu mińskiego.
Jednak największe wrażenie wzbudził portret dyrektorki ofiarowany jej przez uczennice Plastyka.
Podczas uroczystości nie mogło zabraknąć podziękowań i wyróżnień dla osób i instytucji wspierających działania liceum plastycznego. Dyrektorka wręczyła statuetki jubileuszowe m.in. staroście Tarczyńskiemu, byłemu dyrektorowi Stefanowi Stępniewskiemu, również byłym nauczycielom – Andrzejowi Sołtysiukowi, Bożennie Stępniewskiej, Jadwidze Bajorek, a także sponsorom jubileuszu.

Artystyczną oprawę uroczystości zapewnili sami uczniowie pod kierunkiem Beaty Łubkowskiej, Joanny Dębowskiej– Kępczyk i Barbary Szczepanik. Przygotowana etiuda wspomnień, recenzji i piosenek o sztuce spodobała się gościom jubileuszu. Tym bardziej, że wystawiono ja w scenerii pracowni malarskiej, gdzie królowała sztuka.
Na deser była wystawa jubileuszowa prac absolwentów i uczniów mińskiego plastyka. To dzieło logistyczne Violetty Izdebskiej i Grzegorza Lazarowicza. Był też obiad i tort jubileuszowy ufundowany przez cukiernię Gromulskich.

Liceum Plastyczne im. Andriollego to elitarna szkoła talentów plastycznych. Jednak każdy diament wymaga obróbki, aby stał się brylantem. To szlifowanie akurat w mińskim Plastyku widać, słychać i czuć...

Numer: 40 (1044) 2017   Autor: J. Zbigniew Piątkowski