Mówiły jaskółki, że niedobre spółki... A jednak niektórym się udaje i to przez dziesięciolecia. Takimi są spółki wodne, które powołano po wielkim meliorowaniu kraju. Cały czas służą więc do utrzymywania i eksploatacji urządzeń melioracji wodnych i ochrony wód przed zanieczyszczeniami. Przy okazji do promowania prawidłowego wykorzystywania gruntów zmeliorowanych i pomocy swoim członkom w sprawach związanych z gospodarką wodną

Spółki z półki

Dzięki zaproszeniu jednego z członków latowickiej spółki wodnej trafiliśmy na zebranie sprawozdawczo-wyborcze.

To już szczebel powiatowy, więc obecność Stanisława Smatra – naczelnika wydziału ochrony środowiska była wskazana. Tym bardziej, że delegaci mieli wiele prawnych i kompetencyjnych pytań.

Zanim do nich doszło ustępujący przewodniczący Krzysztof Domański musiał rozliczyć zarząd za 2016 rok. Fakty są takie, że nie obyło się bez śmierci i sądu. W grudniu 2016 r. zmarł członek zarządu Stanisław Jaworski, a po niej zarząd zobowiązał biuro do złożenia wniosku do prokuratury w celu odzyskania pieniędzy zebranych od mieszkańców wsi Bestwiny przez ich sołtysa. W maju dług (2 833 zł z odsetkami) został uregulowany i sprawa z prokuratury została wycofana. Jednak zapadł wyrok 0,5 roku wiezienia w zawieszeniu na dwa lata i grzywny w wysokości 1400 zł.

Zarząd zatwierdził opracowany przez nową wiceprezes Teresę Piotrkowicz nowy regulamin organizacyjny biura RZSW, który określa strukturę, zasady wynagradzania pracowników i wprowadza stanowisko zastępcy kierownika, na które powołano Justynę Kwiatek.

A co z sednem działania, czyli pracą? Otóż w latach od 2012 do 2016 ogółem wykonano 336 km konserwacji rowów melioracyjnych, a w 2016 64 km. Ściągalność składek bieżących wzrosła do 70%, ale nadal RZSW nie ma dostępu do danych osobowych nowych członków gminnych spółek. Pomimo podejmowanych działań sytuacja finansowa Związku nie poprawiła się. Zarząd RZSW z przykrością stwierdza, że utrzymanie spółki jest z roku na rok coraz trudniejsze, więc wnioskował do GSW o zwiększenie do 30% kwoty odpisu administracyjnego na rzecz RZSW na rok 2017.

Pieniądze, jakimi dysponują spółki, nie są małe, bo dochody przekraczają 624 tysiące złotych. Niestety, koszty są większe i napędziły prawie 7 tysięcy zł straty.

Wątpliwości budziła także wypłacalność za wykonane prace, o co pretensje miał Paweł Rosik z Latowicza. Twierdził, że Srebrna została zrobiona z jego funduszy, bo spółka nie była w stanie mu zapłacić, a na koniec pożyczał nawet paliwo. Księgowa Marianna Sławińska twierdziła, że pieniądze zostały wypłacone, a odbiór pokwitowany.

No i dewastacja urządzeń wodnych, o które spółki powinny dbać, a inwestorzy nie powinni przerywać cieków i melioracji. – Jeżeli ktoś korzysta z urządzenia wodnego powinien ponosić koszty jego utrzymania – sumuje naczelnik Smater, pytając zarząd, jak spłaci długi. Nie pada bezpośrednia odpowiedź, choć liczą, że pomoże podwyżka dotacji z urzędu wojewódzkiego i... wygrane przetargi.

No i najważniejszy punkt zebrania, czyli wybory Zarządu Rejonowego Związku Spółek Wodnych w Mińsku Mazowieckim na lata 2017-2022. Nową szefową została Halina Adamiec, jej zastępcą Jerzy Sekular, sekretarzem Leszek Serżysko, a członkami Henryk Smuga, Mieczysław Krasiński, Ryszard Krupa, Magdalena Wąsowska i Stanisław Pawiński. Komisję rewizyjną ustanowił zaś Eugeniusz Komorek jako przewodniczący oraz Piotr Ciarkowski i Wanda Rozalska.

Po wyborach oprócz gratulacji nie zabrakło wątpliwości co do członkostwa niektórych wybranych. – No bo czy osoba, która przekazała gospodarstwo rolne następcy, może być członkiem spółki wodnej. A osoba nie posiadająca gospodarstwa rolnego – dywaguje Paweł Rosik, który oczywiście nie dostał się do władz spółek. Na pewno z czasem odpowiedzą na nie władze powiatu, od których zależy byt tej dziwnej organizacji...

Numer: 29 (1033) 2017   Autor: J. Zbigniew Piątkowski