Nieczęsto się zdarza, aby życzenia stu lat zmieniać na dwieście. Jeszcze rzadziej podziwiamy zjawisko dziarskiej stulatki, która nie tylko widzi, słyszy i chodzi, ale też śpiewa. Taka  jest Honorata Wrzosek z Cegłowa, która 4 maja obchodziła wiekowe urodziny. W domu jubilatki przy ul. Partyzantów było więc nie tylko bogato, uroczyście, ale i wesoło...

Gadki Honoratki

Występy oficjalne nie trwały zbyt długo, bo zaraz po życzeniach wójta Marcina Uchmana przedstawicielki ZUSu powiadomiły jubilatkę, że wraz z wyrazami uznania otrzymuje podwyższoną do ponad 3,5 tysiąca emeryturę.
Suma zrobiła wrażenie i na pewno się przyda stulatce oraz najmłodszej córce Elżbiecie, która z nią mieszka i troskliwie się opiekuje.
W sumie pani Honorata wychowała z mężem sześcioro dzieci – od najstarszych córek Celestyny i Marianny przez trzech synów – Andrzeja, Kazimierza i Romana, po obecną opiekunkę, którą urodziłajuż po czterdziestce.

Wszystkie dzieci są dumne z mamy, która od zawsze była wesoła i zaradna. I cały czas śpiewała przedwojenne szlagiery. Znała je, bo kilka lat pracowała w stolicy jako opiekunka dzieci. Wróciła tuż przed wojną, bo czas było wyjść za mąż. Trafił się przystojniak po wojsku i wraz z nim przeprowadziła się z Nowego Ratynca pod Sterdynią do Cegłowa, gdzie pod lasem kupili siedlisko i trochę ziemi.
Tu rodziły się dzieci, tutaj witała już 15 wnucząt, 29 prawnucząt i 11 praprawnucząt. Trudno wszystkich na raz ugościć, ale – jak mówiła – wystarczy, że pamiętają.

Pani Honorata także wszystko pamięta, ale chce wspominać tylko dobre chwile i żyć jak najdłużej, bo wciąż ma z życia przyjemności. I receptę na długowieczność, czyli naturalną dietę. Zawsze lubiła ziemniaki ze skwarkami i zimnym barszczem czyli po podlasku – chałojcem. No i nigdy się nie przejadała. Z braku czasu i charakteru... Lubiła teżsłodkości, więc ze smakiem zjadła swoją porcję urodzinowego tortu.
I dała się namówić do zaśpiewania kilku piosenek. Ale dopiero wtedy, gdy atmosfera spotkania wprawiła ją w dobry, wokalny nastrój. Taki nastrój jest rzadkością nie tylko u stulatek...

Numer: 19 (1023) 2017   Autor: J. Zbigniew Piątkowski