Radni powiatu nie ustają w pytaniach o przyszłość mińskiego szpitala, bo wiążą się z nią spore wydatki. Podczas marcowej sesji dowiedzieli się, że okres dostosowania do standardów europejskich został przedłużony do końca roku 2017. Na szczęście, bo koszt ponad 20 milionów rozłoży się na dwa lata, co wcale nie znaczy, że nagle szpital zabłyśnie i zmienimy o nim zdanie...

Wzięci na chęci

Jakie więc są podstawowe kierunki rozwoju SP ZOZ na lata 2015-2020? Na początek dyrektor Więckowski przypomniał, że budowa nowego pawilonu trwa od 4 lat, a kwota poniesionych kosztów to 4,8 mln zł z 12 milionów przetargowych. Potrzeba jeszcze 17 mln na wyposażenie dostosowawcze pomieszczeń szpitala oraz 3,5 mln na dostosowanie przychodni przy ul. Kościuszki.
Już teraz należy rozszerzyć lecznicze usługi medyczne i zaangażować się w zabiegi ortopedyczne. Także wyjść naprzeciw konkurencji i rozszerzyć działanie hospitalizacji jednego dnia - zarówno chirurgii jak i ginekologii. Są to tanie zabiegi, a dość wysoko punktowane i opłacane przez NFZ. Chcieliby także rozszerzyć działalność pracowni endoskopowej o wykonywanie kolonoskopii i programu profilaktycznego raka jelita grubego.
Dyrektor policzył, że 40% pacjentów oddziału wewnętrznego mogłoby znaleźć się w zakładzie opiekuńczo leczniczym, a nie na oddziale. Tam leczenie jest tańsze, a wymogi jeśli chodzi o lekarzy – mniejsze. Mało tego, jako że nowotwory są na drugim miejscu jeśli chodzi śmiertelność w naszym powiecie, zanosi się na otwarcie poradni onkologicznej i leczenia bólu, a ze względu na duże zainteresowanie sportem także poradni medycyny sportowej. Natomiast w miejscu po zamkniętej aptece ma działać ośrodek rehabilitacji dziennej.
Nowa jakość to również diagnostyka. Wiąże się to z inwestycją w sprzęt medyczny, a także ucyfrowieniem już posiadanego. Chcą więc kupić nowoczesny tomograf za 1,2 mln zł, ponieważ wykonują ok. 50 zdjęć dziennie, a stary jest już mocno zużyty.
Cały czas się szkolą, na co wydali ponad 300 tys. zł. Rozwój pracownika musi być zaplanowany i wzmacniany nowym regulaminem premiowania. Walczą także o certyfikaty jakości, które poprawiają czystość procedur i uczą działania. Nawiązali współpracę z agencją technologii medycznej i taryfikacji i jako jeden z nielicznych szpitali podpisali z nią umowę. Przekazali jej swoje dane systemowe i zarobili ponad 170 tysięcy.
Radni byli pod wrażeniem i nie dokuczali dyrektorowi. Jedynie Piotr Stępień zapytał na jakim etapie są konsultacje z miastem na temat parkingu przy szpitalu, jak wygląda poprawa czasu oczekiwania na SORze i na miejsca parkowania przy przychodni, bo chorzy muszą stawać na miejscu karetki.
– W zeszłym roku w grudniu złożyliśmy wniosek do burmistrza o zmianę planu zagospodarowania, żeby zmniejszyć z 70% powierzchnię biologicznie czynną... Czas oczekiwania na SO Rze nie jest czymś, co da się przewidzieć, ale to wiąże się z brakiem lekarzy i pieniędzmi. Nie znam takiego drugiego SO Ru, który by się sam sfinansował – ubolewał Więckowski.
Radny Rastawicki miał na to konkrety, czyli liczbę oczekujących do poradni specjalistycznych. I tak poradnia neurologiczna miała 185 oczekujących, okulistyczna – 376 oczekujących, laryngologiczna – 196, ortopedyczna – 289, a protetyka – 281. Ilu jest oczekujących na 31 stycznia 2016 r., jakie są wyniki ankiet satysfakcji pacjentów i o co wnioskowali pacjenci poddani hospitalizacji...
Okazało się, że dyrektor nie ma danych od specjalistów, natomiast chorzy wnioskowali o remonty sal, toalet, kabin prysznicowych, zakup specjalistycznych łóżek, cieplejsze posiłki, większe porcje, montaż dzwonków alarmowych, informacje na temat choroby i zastosowanego leczenia, oraz zwiększenie personelu pielęgniarskiego na dyżurze. W oparciu o te ankiety będą zmieniać koncepcje rozwoju. Jednak bez pieniędzy nie zrobią wiele, a już remont położnictwa przy funkcjonującym oddziale to nie lada wyzwanie...

Numer: 12 (963) 2016   Autor: J. Zbigniew Piątkowski