Szanowna Redakcjo! Takie będą Rzeczpospolite, jakie ich młodzieży chowanie” – wiedzieli już o tym wiele wieków wcześniej. I to jest racja. Przy takim podejściu, jak dotychczas nie zanosi się na to, by gimnazja Gminy Mińsk Mazowiecki miały jakikolwiek wkład w wykształcenie młodych ludzi.

Władzom brakuje...

Uważam, że słusznie Pan Redaktor czyni, tworząc tzw. rankingi szkół po oficjalnym ogłoszeniu wyników egzaminów gimnazjalnych. Są one w znacznej mierze wyznacznikiem jakości nauczania w szkołach.  Z uwagą przeczytałem artykuł „Na dnie wstydu” w Nr 29 „Co słychać?”. Tytuł niebywale trafiony, bo i dno, i wstyd jednocześnie. Pani Sekretarz Gminy Mińsk Mazowiecki nieudolnie tłumaczyła… chyba jednak małe zaangażowanie dyrektorów i nauczycieli gimnazjów, a nade wszystko pobłażliwość Wójta Piechoskiego, jako ich zwierzchnika. Najniższe wyniki gminy Mińsk Mazowiecki na tle powiatu to już od kilku lat norma. Rozmówczyni nadmieniła o wspaniałej bazie szkolnej, salach gimnastycznych (obecna władza dostała je gotowe w spadku po Dąbrowskim).
Mając takie zaplecze, którego może pozazdrościć setki innych gmin należało tylko wymagać, wymagać i jeszcze raz wymagać wyników. Klasy w gminnych gimnazjach są mało liczne, a zatem nauczyciele i uczniowie mają niebywały komfort pracy. W takich warunkach można doskonale indywidualizować pracę z uczniami zdolnymi i tymi, którzy mają problemy w nauce. Czyżby w gimnazjach mińskiej gminy nie było do tej pory respektowane rozporządzenie o pomocy psychologiczno- pedagogicznej? Program „Laureat” nic tu nie da, narazi gminę tylko na koszty, a dodatkowo taka segregacja dzieci jest zabroniona prawem. Pomysłodawca dotąd nie wykazał się kreatywnością, Gimnazjum w Hucie Mińskiej zaniża średnią powiatową od dawna. Pani Domasiewicz chwali się dobrą współpracą z rodzicami uczniów. Chyba jest to osąd nieprawdziwy, skoro rodzice wybierają nieznane, a zostawiają rzekomo dobre i swojskie szkoły.
Aby dobrze zarządzać oświatą trzeba opierać się na mądrości i kompetencji, a tego władzom Gminy Mińsk Mazowiecki brak. 

Numer: 31 (878) 2014   Autor: Tata – nauczyciel/ autor znany redakcji