Jak dobrze pójdzie, czyli po myśli władzy, będziemy mieli w Mińsku Mazowieckim drożyznę targowiskową i łatwo dostępny alkohol. Właśnie te dwie uchwały wywołały burzliwą polemikę radnych, która niczego nie dała. Ba, rozochoceni klakierzy burmistrza poszli jeszcze dalej, zwiększając liczbę punktów podaży wódki do 95. Przekonała ich do tego sama przewodnicząca komisji zwalczającej wódczane procenty

Drogi targ – łatwa wódka

Na majową sesję przyszli kupcy z targowiska, którzy od dłuższego czasu protestują przeciwko zbyt wysokim opłatom dziennym i rezerwacyjnym i krytykują konstrukcję straganów po modernizacji, zwłaszcza zbyt wysokie, niechroniące przed deszczem i słońcem daszki. W ich interesie radna Teresa Szymkiewicz zgłosiła na sesji kilka poprawek obniżających do 50% nieco obniżone przez burmistrza stawki dzienne opłaty targowej. Radna argumentowała, że zbyt wygórowane opłaty, powodują wzrost kosztów kupców, a to wpływa na konieczność wzrostu cen sprzedawanych towarów i rynek powoli przestaje być konkurencyjny w stosunku do sklepów. Radny Leon Jurek zwrócił uwagę, ze rynek powoli pustoszeje, wiele straganów jest wolnych, co świadczy o tym, że zbyt wysokie opłaty powodują, że część kupców wybiera tańsze targowiska. Poza tym, zbyt wysokie opłaty, tak jak w całej gospodarce wzrost podatków czy VAT, po pewnym czasie powodują, że wpływy do budżetu maleją. Radny Kuć był przeciwny obniżkom opłat, bo burmistrz już obniżył stawki w stosunku do stosowanych. Ripostował radny Tkaczyk, że nie można porównywać starych stawek z nowymi, bo powierzchnie straganów są różne, do tego są opłaty za powierzchnię zajętą przez samochody oraz opłaty rezerwacyjne. Wtedy burmistrz jął ubolewać, że propozycje niższych stawek zgłoszone zostały dopiero na sesji, bez przedstawienia analizy finansowej skutków zmiany. Ripostował Michał Góras, że projekt uchwały burmistrza także nie zawierał żadnej analizy. Niestety, w głosowaniu proponowane niższe stawki opłaty targowej zostały odrzucone, ale opozycja postanowiła w najbliższych miesiącach monitorować sytuację na rynku i wpływy do budżetu miasta.
Jeszcze burzliwszą dyskusję wywołał przygotowany przez komisję samorządności, projekt uchwały w sprawie ustalenia liczby punktów podaży wina i wódki oraz zasad usytuowania ich na terenie miasta. Projekt zastępował poprzednią, kilkakrotnie zmienianą uchwałę rady, ale nie zmieniał limitu 90 sklepów oraz 40 pubów czy restauracji. Proponował za to zmniejszenie odległości z 50 m do 25 m od obiektów chronionych, którymi były do tej pory m.in. obiekty szkolne, kościelne i cmentarze. Projekt uchwały przewidywał także zniesienie zakazu sprzedaży alkoholu na targowiskach, stadionach i halach sportowych a dopisanie do punktów sprzedaży i spożycia na miejscu samodzielnych, wydzielonych ogródków letnich.
Nic dziwnego, że nie wszystkim się to spodobało, więc Teresa Szymkiewicz, Kazimierz Markowski i Leon Jurek wnieśli 8 poprawek do projektu. Wnioskowali przede wszystkim zakaz ich lokalizacji na terenie targowisk i obiektów sportowych oraz zachowanie 50 m od obiektów kościelnych, cmentarzy i miejskich placów zabaw, dla których wnioskodawcy nie określili żadnej strefy chronionej od restauracji, barów, ogródków piwnych itp. punktów z alkoholem do spożycia na miejscu. Radny Gryz argumentował liberalizację zwartą zabudową miasta i wolnością działalności gospodarczej, co zdaniem radnej Szymkiewicz nie jest zgodne z duchem ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Leon Jurek potwierdził, że strefa ochronna w pobliżu szkół winna wynosić 50 m i był ciekaw, jak będą głosować nauczyciele. Przestrzegał, że ogródki piwne będą powstawać tuż przy placu zabaw, a restauracje tuż przy kościele. Zwolennicy liberalizacji dostępności alkoholu jednak zbagatelizowali sprawę i odrzucili wszystkie poprawki.
Ciekawe więc, gdzie w najbliższych miesiącach powstaną nowe sklepy i lokale gastronomiczne i kto za nimi stoi.

Numer: 23 (870) 2014   Autor: J. Zbigniew Piątkowski