Dwa lata temu mój mąż mnie zdradził i wyprowadził się z domu na kilka miesięcy. Po pewnym czasie dla dobra dzieci pozwoliłam mu wrócić. Niestety, oddaliliśmy się od siebie i nasze pożycie nie wróciło do stanu przed zdradą. Nie kocham już swojego męża. Myślę o rozwodzie. Czy mogę żądać rozwodu z winy męża po tym jak mu wybaczyłam zdradę i pozwoliłam wrócić?

Wybaczona zdrada

Orzekając rozwód, sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. W zakresie orzekania o winie obowiązuje zasada oficjalności, co oznacza, że sąd obowiązany jest o niej orzec z urzędu. Sąd może zaniechać orzekania o winie jedynie w przypadku zgodnego żądania małżonków. Powyższe wynika z art. 57 § 2 z ustawy z 25 lutego 1964 roku Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Orzeczenie w przedmiocie winy rozkładu pożycia małżeńskiego zamieszcza się w sentencji wyroku rozwodowego. Orzekając o winie, sąd rozwodowy stwierdza, że rozwód nastąpił z winy jednego (konkretnego małżonka, tj. powoda lub pozwanego) z winy obojga małżonków lub bez winy któregokolwiek z małżonków. Jednakże niedopuszczalne jest orzekanie o winie , jeżeli oboje małżonków zgodnie zaniechają orzekania o winie.

Zdrada małżeńska stanowi rażący przejaw nielojalności wobec współmałżonka, co niewątpliwie może prowadzić do uznania małżonka niewiernego winnego rozkładu pożycia małżeńskiego.

Jak się przyjmuje, przebaczone czyny powinny w procesie o rozwód być rozpatrywane pod względem ich związku przyczynowego z rozkładem pożycia. W przebaczeniu małżonka mieści się oświadczeniu o puszczeniu w niepamięć przewinień drugiego małżonka. Następuje ono jednak nie przez fakt przebaczenia i pojednania się małżonków, lecz przez to, że z czasem związek przyczynowy między przebaczonymi uchybieniami a wzajemną postawą małżonków i stanem ich pożycia przestał istnieć. W jednym z orzeczeń Sąd Najwyższy przyjął, że Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie nadaje faktowi przebaczenia charakteru okoliczności wyłączającej możliwość powołania się na cudzołóstwo jako przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego, jeżeli rzeczywiście przyczyniło się ono do rozkładu.

Może być tak, że małżonek, który wybaczył drugiemu małżonkowi i nawet podjął z nim współżycie, nie wytrzymuje psychicznie swojej wspaniałomyślności i zmienia zdanie w tej kwestii. Zmiana stanowiska małżonka skrzywdzonego świadczy o takiej sytuacji, że czyn wybaczony stanowi przyczynę zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego. Wydaję się, iż taki przypadek zaszedł w państwa małżeństwie. Podsumowując, jeśli zdecyduje się pani na rozwód, wydaje się, że może go pani żądać z winy męża.

Numer: 10 (857) 2014   Autor: Adwokat Agnieszka Malczyk oraz Adwokat Anna Pelc