W ubiegłym tygodniu Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. J. Korczaka w Mińsku Mazowieckim zorganizował spotkanie poświęcone życiu oraz działalności swego patrona. Zgromadzeni goście uczestniczyli w konferencji „Korczak jakiego nie znamy”, nad którą swój patronat objął rzecznik praw dziecka RP

Kochany i nieznany

Janusz Korczak, któremu rok 2012 jest poświecony, był pierwszą osobą w Polsce, a może nawet na świecie, która doszła do wniosku, że nawet najdrobniejsze dziecięce troski i radości mogą być ważne. –Uważał, że dla pedagoga wartością samą w sobie jest to, jak dzieci widzą świat i to spojrzenie uznawał za istotne. Wierzył w ich podmiotowość i dopiero na tym budował swoje metody wychowawcze. Zachęcał, by nie ustawać w pracy, także do zadawania pytań, obserwacji oraz do chwytania momentów wychowawczych – mówiła do licznie zebranych gości dr Marta Ciesielska, kierownik „Korczakianum”- Instytutu Badań i Dokumentacji Muzeum Historycznego m. st. Warszawy.
Gdy spojrzy się na ostatnie 100 lat w polskiej historii, Korczak jawi się jako postać wyjątkowa, a w jego biografii kumuluje się wiele wątków. Prowokator, społecznik, rzecznik praw dziecka, opiekun, obrońca prawdy, negocjator, pionier działań w dziedzinie resocjalizacji nieletnich, diagnozowania wychowawczego i opieki nad dzieckiem trudnym, nauczyciel demokracji oraz wychowawca nie pozwala się zagłaskać i zepchnąć do lamusa. Wciąż jest czytany, analizowany i następnym już pokoleniom dzieci niesie prawo do szacunku, miłości i przeżywania każdej chwili tu i teraz.
Do tych właśnie wartości odnosiła się dyrektor Maria Ostaszewska, witając w placówce gości. Wypracowywane przez ponad 40 lat istnienia szkoły tradycje pozwoliły całym pokoleniom zaprzyjaźnić się z korczakowską placówką i traktować ją jak własny dom. Dom, który niestety wskutek likwidacji, może w niedługim czasie zniknąć z mińskiej przestrzeni.
– Trud tworzenia tego miejsca i droga do patrona były procesem długim i mocno osadzonym na życiu oraz twórczości tego wybitnego pedagoga – mówiła Irena Kielak, wieloletnia dyrektorka i propagatorka idei korczakowskich. Podczas występu artystycznego, uczniowie szkoły przygotowani przez bibliotekarkę Grażynę Jałochę swym twórczym przekazem udowadniali, że są prawdziwymi jego dziećmi. Iwona Rek z mazowieckiego kuratorium oświaty dziękowała gospodarzom za serdeczną atmosferę, także za przyjaźń i akceptację, w które to niczym w ogród będzie często wchodzić.
Dzieci z Domu Sierot, niestety nie do takiego ogrodu szedł wspólnie z wychowankami w sierpniu 1942 roku Janusz Korczak. Do tych właśnie chwil odnosiła się, czytając wspomnienia i wiersze Laura Łącz, aktorka teatralna, filmowa i pisarka.
W podsumowaniu spotkania pełną zadumy puentą stało się nagrodzenie laureatów konkursu korczakowskiego „Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat”. W kategorii uczniów szkół podstawowych pierwsze miejsce otrzymała Paulina Boruc (SOSzW), drugie i trzecie Weronika Sęktas i Łucja Sawicka (SP Mrozy). Wyróżniono Marka Kuranta (Piaseczno) oraz Jakub Banasiak (SOSzW). Wśród klas IV- VI najlepszymi okazali się w kolejności Marcin Banasiak (SOSzW), Karolina Puniewska (Ignaców) i Iza Maliszewska (Siedlce), drugie miejsce otrzymał Jakub Koziarski (Pruszków), trzecie Bartłomiej Bielski (Pruszków) oraz Paulina Lewandowska z Mrozów. Wyróżnienie powędrowało do Łucji Czyż z mińskiej Szóstki.
Najlepsi gimnazjaliści to Piotr Piwek (SOSzW), Michał Kalitowski (Pruszków) oraz Paweł Gronek i Iwona Banasiak (SOSzW). Wyróżnienie otrzymali Adam Raczkiewicz z Piaseczna oraz Łukasz Czyżkowski i Aron Nowicki z Mińska. W kategorii młodzieży powyżej 18 lat kolejno miejsca zajęli: Anna Czajka (PŚDS), Ewelina Szadkowska (Warszawa), Magdalena Chrościcka (Ignaców). Wyróżnienia otrzymali Sylwia Witowska z Ignacowa, Krzysztof Cacko z mińskiego ZS-1 oraz Klaudia Rosołowska z Pruszkowa. Wystawa prac plastycznych, pamiątkowe zdjęcia z przyjaciółmi, wpisy do księgi pamiątkowej, słodki tort i duma z dyplomów dopełniły radości tej uroczystości.

Numer: 2012 44   Autor: Teresa Romaszuk