Okrągła, 230. rocznica uchwalenia Konstytucji 3 Maja przypadła w okresie luzowania sanitarnych obostrzeń, lecz nie na tyle znacznych, by lokalne władze w ramach świętowania pokusiły się o coś więcej niż tradycyjne złożenie wieńców w miejscach pamięci oraz modlitwy w intencji ojczyzny i jej bohaterów…

Banał majowy

Konstytucja majowa z 1791 roku, w dużej mierze dzieło polskich masonów, jest dziś uznawana za jeden z najważniejszych owoców myśli polityczno-ustrojowej w Polsce. Druga na świecie i pierwsza w Europie ustawa zasadnicza miała uczynić z Rzeczypospolitej kraj nowoczesny i postępowy. Stało się inaczej, co wcale nie przeszkadza nam w dorocznym świętowaniu.

Mińskie obchody tradycyjnie skupiły się przy pomniku Konstytucji 3 Maja. Ograniczyły się do zbiorowego złożenia wieńców przez wiceburmistrz Elizę Bujalską, starostę Antoniego J. Tarczyńskiego, wójta Antoniego J. Piechoskiego oraz przedstawicieli kilku organizacji, w tym Towarzystwa
Pamięci 7. Pułku Ułanów Lubelskich, które zaciągnęło wartę przy pomniku.
W pozostałych gminach uroczystości rozpoczynały się mszami w lokalnych kościołach. Tak było w Cegłowie, gdzie proboszczowie Grzegorz Dróżdż i Dariusz Cempura wraz z wójtem Marcinem Uchmanem i posłem Danielem Milewskim poprowadzili patriotyczny pochód pod pomnik niepodległości. Tam w asyście harcerzy i strażaków złożono wieńce w hołdzie twórcom Ustawy Rządowej z 1791 r., po czym odśpiewano hymn, zaś cegłowscy duchowni pomodlili się za ojczyznę. Były też krótkie przemówienia z rysem historycznym w tle.
Właściwie identycznie świętowano w Dobrem, Mrozach i Stanisławowie, zaś w Siennicy i Kałuszynie modlono się także w intencji strażaków w przeddzień ich święta. Potem były wieńce składane przy lokalnych miejscach pamięci przez włodarzy: Tadeusza Gałązkę, Dariusza Jaszczuka, Kingę Sosińską, Stanisława Duszczyka i Arkadiusza Czyżewskiego.

Tegoroczne skromne uroczystości z ograniczoną liczbą gości przebiegły w niezwykle sztampowy sposób. Nie należy jednak zrzucać tego na karb obostrzeń sanitarnych, ponieważ w poprzednich latach wyglądały zazwyczaj tak samo. Nie zmieniły tego nieliczne konkursy organizowane przez domy i centra kultury, a także pieśń nagrana przez podopiecznych dobrskiego GOK.

Numer: 19/20 (1231/1232) 2021   Autor: (łk)