Nie tylko wybujałe stawki podatków wzburzyły mińskich radnych. Budżet na 2020 rok też ich nieźle irytował. Tym bardziej, że wizje burmistrza były wręcz katastroficzne. Straszył cięciem wydatków na kulturę, sport, oświatę oraz wątpliwe z jego punktu widzenia inwestycje drogowe. Okazało się jednak, że miasto będzie miało rekordowe 238 milionów do wydania i nie musi aż tak bardzo oszczędzać. Bez kredytów jednak się nie obejdzie…

Dworscy krojczy

Najbardziej wszystkich interesowały inwestycje. I tu pociecha, bo w bieżącym roku sięgną 16 milionów złotych, czyli dwukrotnie więcej niż we wstydliwym 2019. To jednak nadal niewiele, bo niecałe 7 procent budżetu. Będzie kontynuacja przebudowy ulicy Żwirowej, rozbudowa ulicy 7. PUL oraz budowa ulic Wolańskiego i Sikorskiego. W sumie na te inwestycje zostanie przeznaczonych ponad 7,5 mln złotych. Co ciekawe, nie za środki z wpływów własnych, a z Unii Europejskiej w ramach programu zagospodarowania wód opadowych. W nowym budżecie są pieniądze na ekologię, czyli termomodernizację budynków i wymianę kotłów grzewczych zarówno w miejskich budynkach mieszkalnych, jak i w kilkudziesięciu budynkach prywatnych. Mimo negatywnych opinii miasto w ramach programu rewitalizacji będzie budowało nowe przedszkole przy szkole im. Dąbrówki. Będzie kosztowało ponad 6 milionów i pomieści 225 dzieci.

Jakubowski ocenił, że obecny budżet jest bardzo trudny, bo zawiera wiele pozycji, które nie nastrajają pozytywnie. Najbardziej martwią go o wiele niższe wpływy z udziału w podatku PIT płaconym przez mieszkańców. To zachwianie dynamiki wzrostu dochodów jest ciosem w plecy samorządów, które jako jedyne zostały wykluczone z grona beneficjantów wysokiego wzrostu gospodarczego w naszym kraju. Ma jednak nadzieję, że błąd ten zostanie po stronie rządzących naprawiony i że samorządy otrzymają należną im rekompensatę z tytułu ubytku we wpływach.

Jest i druga strona medalu, czyli zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, na które miasto dostaje o wiele mniej środków niż w rzeczywistości potrzebuje. Wiele samorządów zdecydowało się na wystąpienie przeciwko rządowi na drogę sądową, domagając się zaległych dotacji. Jakubowski nie ukrywa, że zastanawia się nad podobnymi krokami, by domagać się milionów niedoszacowanych dotacji z lat ubiegłych. Do tego dochodzi daleka od potrzeb subwencja oświatowa, która uszczupla wydatki na kulturę i inwestycje. Jednak w projekcie dał oświacie aż 91 milionów. Dzięki nim uda się uniknąć zwolnień i konieczności rezygnowania z zajęć dodatkowych dla dzieci, o co apelował radny Gałązka.
Będą jednak niższe dotacje dla organizacji pozarządowych i jedynie minimalny wzrost wynagrodzeń pracowników samorządowych. Mimo ograniczeń straż miejska dostanie ponad 1,3 mln złotych i podobna kwota pójdzie na utrzymanie zieleni.

Skąd te narzekania, skoro wpływy do budżetu wzrosły o ponad 40 milionów? Ten wzrost wynika przede wszystkim z przekazania środków na pierwsze dziecko w programie rodzina 500+.
Mimo milionów znaczonych kwot, sytuacja miasta okazała się nie tak dramatyczna, jak początkowo przedstawiał burmistrz. Radny Krzysztof Miąsko z PiS ubolewał na dwa braki – dialogu burmistrza z radnymi i dużych inwestycji. Szkoda też, że prawie wszystkie propozycje radnych zostały odrzucone.  Zabrakło również wizji burmistrza na rozwiązanie problemów komunikacyjnych miasta, np. budowę południowej obwodnicy, która rozwiązałaby w znaczącym stopniu korki w całym Mińsku. Tu liczy się tylko podnoszenie opłat w strefie płatnego parkowania, co na pewno nie będzie miało pozytywnego odzwierciedlenia na ulicach miasta.
Do wydatków budżetowych, szczególnie tych okrojonych odnieśli się także inni radni opozycji jak Izabela Stolarczyk, Leon Jurek, a Teresa Szymkiewicz rozpływała się nad darem bezpłatnej komunikacji miejskiej.

Nic dziwnego, że wszyscy głosowali za budżetem skrojonym przez burmistrza, przeczuwając, że jednak będzie coraz gorzej go sklecić. Wszystko przez politykę dobrej zmiany wobec samorządów…

Numer: 8 (1168) 2020   Autor: J. Zbigniew Piątkowski