Pomoc społeczna umożliwia rodzinom i osobom przezwyciężenie trudnej sytuacji życiowej, której nie są w stanie samodzielnie pokonać. Głównymi podmiotami lokalnej pomocy społecznej są gminne ośrodki realizujące politykę społeczną państwa. Siennicka gmina na ten cel wydaje ponad 2,5 mln złotych

Pomagają jak mogą

Sprawozdanie z realizacji gminnej pomocy społecznej w 2010 roku na październikowej sesji rady gminy przedstawiła Monika Wilk – referent do spraw socjalnych GOPS. Prawo do świadczeń pieniężnych przysługuje osobie samotnej, gdy jej dochód nie przekracza 477 zł, zaś w sytuacji rodziny – gdy dochód na osobę nie przekracza 351 zł. W każdej sytuacji pomoc taka udzielana jest na podstawie decyzji po uprzednim wywiadzie środowiskowym. W 2010 roku z pomocy społecznej w gminie Siennica skorzystało 165 rodzin, czyli 531 osób. W ramach tej pomocy wypłacono 163 zasiłki stałe dla 17 rodzin, 61 zasiłków okresowych dla 9 osób i 142 zasiłki celowe dla 72 rodzin, w tym 1 na pokrycie zdarzenia losowego w wysokości 10 tys. zł. Oczywiście, rodzinom, w których pieniądze społeczne mogą być marnotrawione udzielana była pomoc w formie rzeczowej. Dożywianiem objęto 185 uczniów, wydając blisko 23 tys. posiłków. Na ten rodzaj pomocy przyznano także świadczenia pieniężne dla 34 rodzin. Łącznie na realizację programu dożywiania wydatkowano przeszło 81 tys. zł. Ośrodek w Siennicy świadczył także usługi opiekuńcze dla 9 rodzin, które z powodu wieku lub choroby wymagały pomocy osób drugich.
Z upoważnienia wójta gminy Grzegorza Zielińskiego kierownik GOPS realizuje zadania z zakresu świadczeń rodzinnych. Z tej formy pomocy w 2010 roku skorzystało 512 rodzin, wychowujących 786 dzieci. Łącznie w wymienionym okresie przyznano 13284 świadczeń na kwotę przeszło 1,5 mln złotych. W ramach świadczeń rodzinnych były wypłacane zarówno zasiłki rodzinne, jak i opiekuńcze.
Trzecią grupą zadań realizowanych przez GOPS były świadczenia z funduszu elimentacyjnego. Przysługują one osobie uprawnionej do 18. roku życia, a jak uczy się w szkole – zwłaszcza wyższej – to do 25. roku życia. Fundusz przysługuje, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 725 złotych, a świadczenia alimentacyjne – do wysokości zasądzonej, ale nie wyżej jak 500 złotych. Z tego typu świadczeń skorzystało 35 rodzin, wychowujących 56 dzieci, co kosztowało gminę 177 tys. złotych. Wypłata świadczeń alimentacyjnych przez gminę nie oznacza zwolnienia dłużnika z obowiązku płacenia na dzieci. Jest on zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wypłaconych świadczeń. Wymaga to wykonania szeregu czynności związanych z postępowaniem wobec dłużnika aż do procesów sądowych włącznie.

Numer: 2011 46   Autor: Franciszek Zwierzyński