Sobotni, już siódmy Festiwal Chleba przyciągnął tłumy amatorów polskiej tradycji, miłośników ludowych tańców i śpiewów oraz  wszystkich wielbicieli przedniej zabawy. Na mińskim Starym Rynku zmieściło się kilkadziesiąt stoisk handlowo-promocyjnych, ponad 400 artystów i ich kilka tysięcy fanów. To była najlepsza z dotychczasowych rewii folkloru i darów ziemi, a festiwalowa siódemka okazała się szczęśliwa nawet pogodowo. Aura była idealna...

Siódme szczęścia

Na dobry początek mazowiecką pieśnią oraz barwami strojów w to wyborne święto wplótł się miński zespół Dąbrówka. Zachwycił młodością i różnorodnością tańców oraz stylizowaną pieśnią ludową, wyłuskiwaną od zapomnienia przez założycielkę zespołu Bogusławę Bednarską. Występ, z patriotycznym mazurem w tle, stał się zapewne silnym bodźcem nie tylko dla uczestników konkursu estradowego „Od ziarenka do bochenka”, w którym nie zabrakło wiec pełnych emocji piosenek o pracy ludzkiej i o chlebie, własnoręcznie szytych strojów i pachnących wianków, tańców oraz korowodów zarówno dostojnych jak i tych z przytupem.
Taką energię, pomysł na życie oraz czynny czyli taneczny udział w festiwalu podziwiali burmistrz miasta Marcin Jakubowski, starosta Antoni J. Tarczyński, wicewójt mińskiej gminy Radosław Legat i sponsor główny festiwalu – Ryszard  Smolarek, prezes ZM Ł-meat w Łukowie. Goście jednak do tańca się nie rwali, bo jak twierdzili, z tymi ludowymi nie jest tak łatwo. Rzeczywiście, jak okiem sięgnąć, widać było, że najlepiej w tanecznej sztuce radzili sobie ludzie starsi. Oczywiście z wyjątkami, które wzmacniał cały czas Zbigniew Piątkowski, twórca chlebowych festiwali, a od dwóch lat prezes fundacji Mivena.

Smaki młodości
Podczas, gdy jedni wywijali hołubce, inni z ogromnym przejęciem stroili chlebowe stoły i szykowali się do konkursu kulinarnego. Ocenić jakość upieczonego chleba, różnorodność dodatków oraz oryginalność wystroju stołu chlebowego wcale nie było łatwo. Jury w składzie: Zofia Piątkowska, Teresa Romaszuk,  Agnieszka Ponto oraz Bożena Gągol miało nie lada problem. Każda grupa gospodyń kusiła a to pomysłową dekoracją potraw, a to wykwintnym pasztetem z królika, a to przepyszną chłopską zalewajką. Rzecz jasna cały plac przepełniony był zapachem chlebów, których różnorodność i smak silnie przyciągał kupujących.
Tytuł kulinarnych mistrzyń otrzymały świętokrzyskie Szwarszowianki, które do smaków chleba, smalców, warzywnych kotletów i swojskiej kiełbasy wkomponowały niemałą szczyptę wigoru oraz humoru. Zaszczytne następne miejsce otrzymały Iwowianki, które zachwyciły różnorodnością pieczywa oraz przypraw, np. czarnuszki. Bardzo się też spodobał jedyny męski zespół Etno z Lelisa, który oprócz chlebów odświeżył stare receptury produkcji nalewek, miodów, soków i wędzonych mięsiw. Kolejne miejsca przypadły zespołom Chmielowianki, Witosławianki, Zamienianki, Świderzanki, Tradycji, Wrzosowianie, Cymbarki, Wróblanki oraz Teresie Nejman oraz Agacie Płodowskiej.
Całowane z namaszczeniem bochny chleba, zupa z dynią, konfitury, placki, pączki, ciasto drożdżowe, hodowane sercem i słońcem warzywa, owoce oraz swojski ser, wszystko z pewnością utrwaliło się jako przepyszne sobotnie wspomnienie  i przywołało licznym gosciom dawno już zapomniane kolory, smaki i zapachy dzieciństwa. Niektóre całkiem lub prawie za darmo, bo gospodynie nie chciały zarabiać na swoim talencie.

Roztańczone Kurpie
Do konkursu estradowego „Od ziarenka do bochenka” zgłosiły się 24 zespoły i 15 śpiewaków ludowych, których sprawiedliwie sumowało jury z przewodniczącą Anetą Senktas, Grażyną Mańkowką, Danielem Milewskim i Zbigniewem Piątkowskim. Prezesa Miveny podczas oceny solistów zastąpiła Zofia Charamut, trzykrotna zdobywczyni Mińskiej Bochny. Znakomita Kurpianka była również gwiazdą festiwalu, śpiewając na scenie swoje przeboje z Puszczy Zielonej.
Pierwszy raz do Mińska Mazowieckiego przyjechali Kurpie z Rozóg i... wygrali konkurs estradowy dzięki synkretycznemu występowi. Oprócz pieśni z akompaniamentem zatańczyli także żurawia i olendra, a na wyraźne życzenie organizatorów – także powolniaka. W najszybszym kurpiowskim tańcu scenę oborywał Zbigniew Piątkowski z Danutą Mrówką.
Festiwalowe srebro przypadło Węgrowianom, a brąz Cymbarce – zespołowi regionu opoczyńskiego, który także debiutował na mińskiej scenie. W nagrodach specjalnych zmieścili się Mazowszaki, ZM Razem z Kałuszyna, Gołyminiacy, Witosławianki, Szwarszowianki i Skoszynianki, specjalne wyróżnienie otrzymały Iwowianki, Wrzosowianie, Eko Urle i Chmielowianki, a wyróżnienia zespół Zorza z Cegłowa, Zamienianki, Seniorynki z Sokołowa, Sielanki, Etno-Mińsczanie, Wróblanki, Świderzanki i Tradycja spod Radzynia Podlaskiego oraz Banda Retro, Kapela Świętokrzyska i Lelisiacy.
Z 15 solistek największe uznanie jury zdobyły dwie Danuty – Mrówka z Rozóg i Kozłowska z Witosławic, a tuż za nimi Katarzyna Berska z Kałuszyna. Dwóch śpiewających panów – Michał Michniewski z Cielądza i Henryk Kulesz z Lelisa zajęli odpowiednio szóstą i jedenastą lokatę.

Pogoda na zabawę
Mimo opóźnienia pogoda wciąż dopisywała, a na swój występ nie mogła się doczekać Kapela Władysława Pogody. Ale jak już zagrali, a 91-letni maestro zaśpiewał, wszystkim otworzyły się uszy i oczy, a nogi same tańczyły. I tak przez ponad godzinę z 15 minutową przerwą na występy Kasianiecki, która – jak w ubiegłym roku – urzekła wszystkich młodzieńczą gracją. Urzekł też dawno nie widziany kabaret Wrzosowianie, a na deser – występ zespołu Jame Roma, który tym razem miał za wokalistów dwóch braci Paczkowskich, a na koniec jeszcze organizatora w cygańskiej koszuli z napisem „Don Zbyszko”. Skończyli niecała godzinę przed północą, ale na szczęście nikomu to nie przeszkadzało.
Siódmy festiwal chleba był więcej niż udany. Wzmacniali go artyści, goście, pogoda i sponsorzy, dzięki którym wystarczył na niemal wszystko, a przede wszystkim na honorowe nagrody. Dziękujemy i zapraszamy za rok w druga sobotę września na miński Stary Rynek.

Numer: 2011 38   Autor: (ret, jaz)