Realizacja projektu „Gotowi do zmian – młodzież szkolna na lokalnym rynku pracy” stwarza możliwość bezpłatnego uczestnictwa młodzieży w programie edukacyjno-zawodowym zwiększającym w przyszłości ich szanse na rynku pracy. W 2010 roku bierze w nim udział 100 uczniów czwartych klas technikum ze szkół ponadgimnazjalnych na terenie powiatu mińskiego. Projekt zawiera wiele zadań m.in. wyjazdy edukacyjno-integracyjne, praktyki zawodowe oraz zajęcia pozalekcyjne z zawodowego języka angielskiego i przygotowujące do egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe

By kształcić zawodowców...

Walorem tych zajęć, poza wiedzą merytoryczną, jest kompetentna kadra dydaktyczna wyłoniona przez Lidera projektu Joannę Kowalską – dyrektora CKU. Stanowią ją nauczyciele z Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 im. Powstańców Warszawy, Zespołu Szkół nr 1 im. Kazimierza Wielkiego, Zespołu Szkół Ekonomicznych w Mińsku Mazowieckim oraz Zespołu Szkół Agrotechnicznych w Janowie, kształcący w zawodach technik budownictwa, drogownictwa, agrobiznesu, architektury krajobrazu, informatyk, mechanik, elektronik, kelner czy ekonomista.
Jedną z nich jest Teresa Dawydko, nauczyciel dyplomowany ZSA w Janowie, z którą rozmawiają Małgorzata Wachowicz – kierownik projektu i Marcin Sawicki – asystent ds. Promocji Projektu.
– Jakie jest pani zadanie w projekcie „Gotowi do zmian – młodzież szkolna na lokalnym rynku pracy” realizowanym przez Lidera projektu – Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Stanisława Staszica w Mińsku?
Jestem nauczycielem przedmiotów zawodowych – architektury krajobrazu. Dyrektor ZSA w Janowie – Danuta Miraszewska wzbogaciła ofertę edukacyjną o ten kierunek w 2002 roku. Od 2006 roku pełnię także funkcję egzaminatora OKE w zawodzie technik architektury krajobrazu. W projekcie odpowiedzialna jestem za realizację zajęć pozalekcyjnych przygotowujących przyszłych techników architektury krajobrazu do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe.
– Czym różnią się zajęcia prowadzone przez panią w ramach projektu od zajęć lekcyjnych? A może w jakimś stopniu uzupełniają je? Co sprawia, że stanowią one wartość dla beneficjentów ostatecznych zaangażowanych w projekt?
Od kilku lat w ramach zajęć dydaktycznych przygotowuję uczniów do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Jednakże ich wymiar okazuje się zbyt mały, aby rzetelnie przygotować młodzież do tego egzaminu. Projekt „Gotowi do zmian – młodzież szkolna na lokalnym rynku pracy” sprzyja systematycznej, zorganizowanej na wysokim poziomie realizacji zajęć specjalistycznych. Skupiamy się z młodzieżą na zadaniach egzaminacyjnych, opracowujemy projekty zawodowe i analizujemy zadania z lat ubiegłych. Ten system pracy zdecydowanie ułatwia przygotowanie do egzaminu, co będzie miało zapewne kluczowe znaczenie przy jego wynikach. Moim zdaniem każdy nauczyciel zawodu powinien mieć szansę poprowadzić takie zajęcia. Uczniowie chętnie biorą w nich udział ze względu na atrakcyjność i formę nauki, np. projektowanie terenów zieleni wspomagane jest specjalistycznym programem AutoCAD 2011 z siedmioma nakładkami zawodowymi.
– Jak pani zdaniem młodzież postrzega działania projektu? Jakie szanse na zatrudnienie w zawodzie mają przyszli pani absolwenci?
Większość uczniów jest zmotywowana do zdawania egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Młodzież ta ma zamiar kontynuować naukę na studiach o kierunku architektura krajobrazu bądź chce podjąć pracę w wyuczonym zawodzie. Obecnie nie jest to trudne, coraz więcej firm państwowych i prywatnych potrzebuje specjalistów do zakładania i pielęgnacji terenu wokół zabudowań firmy czy też prywatnego ogrodu. Absolwenci mogą pozyskać pracę w szkółkach roślin ozdobnych, sklepach ogrodniczych, a także firmach projektujących ogrody, szczególnie ze względu na bliskość Warszawy i miejscowości podwarszawskich.
– Czy jakieś konkretne działania z projektu powinny pani zdaniem znaleźć się w cyklu kształcenia zawodowego?
Myślę, że szczególnie interesujące i kształcące dla uczniów były praktyki zawodowe w renomowanych firmach Mazowsza. Młodzież miała okazję poznać miejsca pracy, zgodne z ich profilem kształcenia oraz ocenić swój potencjał zawodowy. Ważnym doświadczeniem zawodowym było poznanie oczekiwań pracodawców dotyczących kwalifikacji, umiejętności zawodowych czy znajomości języków obcych. Rzetelne praktyki zapewne będą pomocne beneficjentom w podjęciu świadomych wyborów edukacyjno-zawodowych.
– Co należałoby zmienić w kształceniu zawodowym, a co uważa pani za jego mocną stronę?
Kształcenie zawodowe w Polsce ma zbyt niską rangę. A przecież średnie szkoły zawodowe kształcą wyspecjalizowaną kadrę techniczną dysponującą wiedzą i umiejętnościami niezbędnymi do rozpoczęcia pracy tuż po ukończeniu technikum. Są to pracownicy posiadający wystarczające doświadczenie do kierowania pracą osób niewykwalifikowanych lub niskowykwalifikowanych.
Mocną stroną kształcenia zawodowego jest wysoko wykwalifikowana kadra nauczycielska zainteresowana podnoszeniem swoich kompetencji zawodowych. Należałoby zwiększyć dostęp nauczycieli przedmiotów zawodowych do szkoleń podwyższających ich kwalifikacje. Niezbędna jest również aktualizacja procedur i zasad zdawania egzaminu zawodowego oraz opracowanie odrębnego programu szkolenia dla nauczycieli, którzy są nieaktywnymi egzaminatorami.
Wadą szkół technicznych jest w dalszym ciągu brak wystarczających funduszy na nowoczesne pomoce naukowe i wyposażenie związane z konkretnymi profilami zawodowymi. Zwłaszcza dotyczy to dostępu do nowoczesnych technologii w tym innowacyjnego oprogramowania, które wykorzystują firmy z branży technicznej. Ważne jest, aby kształcenie zawodowe nadążało za rozwojem technologicznym, zaś szkoły zawodowe kształciły potencjalne kadry dla regionu.
– Dziękujemy za rozmowę.

Numer: 2010 44   Autor: (r-cku)