Biblioteki nie obchodzą jubileuszy tak hucznie jak inne placówki kultury czy samorządy. W Stanisławowie, którego miejska historia rozpoczęła się od 1523 roku mieszkańcy nie mieli szczęścia do książnic. Pierwsza biblioteka powstała tam dopiero po II wojnie światowej, by teraz obchodzić swoje 65. urodziny. Dyrektor Wiesława Czapska miała się czym pochwalić

Żelazna książnica

Pierwsza czytelnictwem w gminie zajęła się nauczycielka Maria Ciesielska, która zorganizowała małą bibliotekę z 115 książkami ofiarowanymi przez osoby prywatne. W 1946 roku biblioteka przeniosła się do lokalu szkoły podstawowej i prowadziła ją Stefania Trąbińska. Początkowo była czynna raz w tygodniu, później dwa razy w tygodniu i w niedzielę. Księgozbiór został wzbogacony o dwie walizki książek wypożyczonych z biblioteki w Mińsku. W latach 1953-1956 w bibliotece pracowała Bogusława Gryz. Biblioteka była czynna już 5 dni w tygodniu i z każdym rokiem powiększał się księgozbiór i liczba czytelników. W 1956 roku pracę podjęła Agnieszka Urbańska, zwiększając liczbę książek do prawie pięciu tysięcy i 558 czytelników. W 1980 roku w bibliotece było już 8.371 książek, 928 czytelników i 12.113 wypożyczeń. Wcześniej, tj. 15 marca 1976 roku powołano Gminny Ośrodek Kultury w Stanisławowie i w jego strukturę włączono bibliotekę. I tak jest do dziś.
W 1987 roku po 31 latach pracy na emeryturę odchodzi Agnieszka Urbańska, którą z powodzeniem (do dzisiaj) zastąpiła Wiesława Czapska. W 1995 roku księgozbiór biblioteki wynosił 13.507 tomów, czytelników było 449, wypożyczeń 4.364 i 1.210 udostępnień na miejscu. Natomiast w ub. roku księgozbiór stanowił 14.226 woluminów, a 487 czytelników wypożyczyło 6.081 woluminów. Na miejscu udostępniono tylko 187 książek, a 2.095 osób skorzystało z internetu przy pomocy 3 komputerów otrzymanych nieodpłatnie z programu Ikonka.
Poza zakupem biblioteka otrzymywała również dary od czytelników. Najwięcej książek biblioteka otrzymała od Moniki Kaim, Bożeny Kupiec, Czesławy Kaim, Cezarego Góralskiego, Leokadii Ochman, Marii Tabor, Przemysława Filla i Renaty Redy.
Poza podstawową działalnością biblioteka organizowała wiele konkursów związanych z rocznicami literackimi, urodzinami pisarzy czy uroczystościami związanymi ze środowiskiem. Na przykład w okresie PRL w 1973 roku obchody 450-lecia Stanisławowa połączono z „Niedzielą na wsi”, a uroczystości były początkiem spotkań czytelników z pisarzami, jak m.in. Tadeuszem Chudym, Cezarym Chlebowskim, Danutą Wawiłową, Wandą Chotomską czy Grzegorzem Kasdepkem. Przy okazji tych spotkań biblioteka organizowała konkursy na najciekawszą ilustrację do utworów danego pisarza, napisanie recenzji, na największą ilość przeczytanych książek czy na najciekawszy wiersz o bibliotece.
Lata 1988-2000 to okres aktywności dzieci i młodzieży. Przy bibliotece powołano teatrzyk, który wystawił równocześnie dwie sztuki - Jasia i Małgosię grały dzieci, a Świniopasa zagrała młodzież. Na uwagę zasługują również wieczory poezji, np. w 1988 roku poświęcony kobietom, w 1989 roku poświęcony twórczości Gałczyńskiego, Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Twardowskiego.
W latach 1991-94, kiedy trudno było kupić książki, biblioteka zorganizowała 7 kiermaszy. Dochód z ostatniego kiermaszu został przekazany na konto komitetu budowy sali gimnastycznej w Stanisławowie.
Jednym z priorytetowych zadań biblioteki jest gromadzenie zbiorów regionalnych dotyczących życia społeczno - gospodarczego gminy. Od 2000 roku zbierane są również wycinki z prasy dostępnej w bibliotece na temat regionu.
Lokale biblioteki to ustawiczna poniewierka – od prywatnych domów po pokoje gminnej służby rolnej. Dopiero w 2004 roku GBP otrzymuje nowy lokal, wspólny z biblioteką szkolną o pow. 150 m2 i 30 miejscami siedzącymi dla czytelników, mieszczący się w gimnazjum. Jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych, a obok znajduje się sala audiowizualna przeznaczona na większe imprezy okolicznościowe.
Tam właśnie świętowano żelazne urodziny stanisławowskiej książnicy.

Numer: 2010 31   Autor: J. Zbigniew Piątkowski