Dziecięcy świat pełny jest magii, której dorośli nie chcą bądź z braku czasu nie mogą już zauważać. Dzieci jednak mają na tyle wyobraźni i ufności, by dalej dostrzegać otaczające je czary. To takie chwile niezwykłości potrafią wyczarować szczery uśmiech na buzi każdego dziecka, nawet chorego. Może to właśnie sprawiło, że VI Przegląda Piosenki Dziecięcej i Młodzieżowej upłynął pod znakiem magii

Oczarowani nutami

Tegoroczne „Wesołe nutki” odbyły się 10 czerwca 2010 roku w mińskim MDK. Ich organizatorem jak zwykle był Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Mińsku oraz działające przy szkole stowarzyszenie Koniczynka, które otacza opieką dzieci z rodzin niepełnych lub patologicznych, a także zaniedbywanych wychowawczo. Najważniejszym jednak punktem ich działalności jest niesienie pomocy dzieciom upośledzonym umysłowo, przewlekle chorym, niewidomym, niedosłyszącym i niedostosowanym społecznie. Przegląd piosenki jest idealnym sposobem na integrację podopiecznych ze zdrowymi rówieśnikami, gdyż biorą w nim udział zarówno placówki kształcenia specjalnego jak i masowego.
Honorowy patronat objął starosta miński Antoni Jan Tarczyński i to właśnie mińskie starostwo dofinansowało Wesołe nutki ze środków budżetowych powiatu. Ponadto, wraz z Urzędem Miasta Mińsk Mazowiecki oraz powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, starostwo ufundowało dla każdego dziecka upominki. Uczestnicy zostali obdarowani edukacyjnymi grami komputerowymi i planszowymi, maskotkami, filmami i przyborami szkolnymi.
Udział w przeglądzie wzięło 7 placówek specjalnych z Mińska, Łosic, Ignacowa, Przyłęku, a nawet Warszawy oraz 6 placówek publicznych z Mińska, Mistowa, Huty Mińskiej i Jędrzejowa. Wszystkim występom pilnie przysłuchiwała się licznie zgromadzona publiczność oraz jury, w którego składzie zasiadły: przewodnicząca Małgorzata Sulewska – opiekunka sekcji teatralnej MDK, Ewa Charczuk – nauczycielka w mińskim SOSW oraz Aneta Wiktorowicz – nauczycielka w ZSS w Ignacowie. Panie wprowadziły do Wesołych nutek małą rewolucję i po raz pierwszy w historii przeglądu przyznały nagrody specjalne, czyli… możliwość ponownego występu.
Dzieci przygotowały się do występów w iście profesjonalny sposób. Układy choreograficzne, barwne stroje, a przede wszystkim wybór utworów – od delikatnych i ckliwych po radosne i huczne – to na pewno duży wkład opiekunów małych artystów. Dzięki nim publiczność cieszyć się mogła z muzycznych podróży autostopem w deszczu, który wedle piosenki daje dzieciom powody do nudy, a także ujrzeć troszeczkę słońca na wyspach Bergamuty i usłyszeć tam morskie opowieści m.in. o lalkach bez duszy. Nie zabrakło również tańca – zespół taneczny z SP w Mistowie rozpoczął przegląd szybkimi pląsami przy rosyjskiej „Kalince”.
Mimo wielu wspaniałych występów, najwięcej radości przysporzył dzieciom gość specjalny – Tomasz Pałasz, znany bardziej jako Tap DJ z „Mam talent”. W programie oczarował ludzi genialnym wyczuciem rytmu i fantastycznym pomysłem połączenia stepowania z grą na perkusji, dzięki specjalnym butom. Na „Wesołych nutkach” pokazał się od dosłownie magicznej strony. Jego występy przyciągały do sali tłumy i nie tylko wywoływały zachwyt, ale również uczyły. Całkowicie zaczarował sobie publiczność magicznymi sztuczkami ze znikaniem i teleportacją, a przede wszystkim zabawną prezentacją właściwości tzw. suchego lodu. Dzięki temu przychylił dzieciom trochę nieba, tworząc z dwutlenku węgla iście niebiańską chmurkę.
Występy gościa umiliły publiczności czas oczekiwania na werdykt jury. Przewodnicząca Sulewska, ogłaszając wyniki, mówiła, iż nauczyciele i opiekunowie pracują właśnie dla sukcesów swoich podopiecznych. Zatem ogromne powody do dumy mieli opiekunowie wyróżnionych zespołów. Nagrody specjalne powędrowały do Kasi Witek z ZSS w Warszawie, która swoim głosem wzruszyła publiczność, a także Alicji Bąk z GiLo w Mińsku oraz Sylwii Łobody z Elitmatu.
Wesołe nutki po raz kolejny dały dzieciom powody do ogromnej radości, a także pozwoliły im udowodnić, że żadna choroba nie jest przeszkodą, by rozwijać swój talent. Wyjątkowość tego przeglądu sprawia, że każdy czeka na niego z niecierpliwością.

Numer: 2010 26   Autor: Justyna Kowalczyk