Chyba lubimy być oszukiwani, skoro handlarzom węgla przyklaskujemy na ich ceny z kosmosu, wierzymy, że dbają oni o wzrost naszych oszczędności. Polak i przed szkodą i po szkodzie mądry nie będzie, jeśli nie zacznie myśleć i kalkulować. A to, że nie ma tęgiej zimy, nie oznacza wcale grubszego portfela

Brudny węgiel

Węglarze, jak w lokalnym środowisku zwykło się mówić, znajdą sposób na sprzedaż. Doszli w tym do perfekcji. Potrafią sprzedać węgiel po cenie znacznie niższej niż wyjściowa stawka w kopalni. Dziś tylko nieliczni mogą odbierać towar na Śląsku. Potrzebne są im do tego tzw. awizacje. Taką przepustkę posiadają 4 składy węglowe w Mińsku Mazowieckim. Ich właściciele po otrzymaniu informacji z kopalni jadą tam, by nabyć opał za cenę 600 zł (na przykładzie ekogroszku) za tonę. Według zasady zdrowego rozsądku sprzedają węgiel z zyskiem, na przykład za 740 zł za tonę. Sprzedawca niemający awizacji, chcąc dysponować śląskim towarem, musi go kupić od powyższego sprzedającego za wyznaczoną przez niego cenę. Następnie towar ten trafia do konkretnych Kowalskich po cenie… I tu niespodzianka! Proponowana stawka za węgiel nie wzrasta, jak należałoby sądzić, lecz cudownie maleje. Czy to prezent darowany nabywcom?
Prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne niż w handlu doczekamy się prawdziwego prezentu. Węgiel oferowany przez oszustów często zawiera w sobie towar z innych źródeł niż ten który chcemy nabyć. Na przykład „tańszy ekogroszek” można stworzyć z mieszanki towaru śląskiego i tzw. ruskiego węgla. Oprócz tego od dłuższego już czasu handlarze stosują przekłamania na tonażu. By się o tym przekonać, wystarczy tylko sprawdzić ilość kupionego węgla na innej wadze niż sprzęcie sprzedającego.
Sprzedawczyków stale przybywa, bo w jakiej innej dziedzinie można sprzedać fałszywą ilość produktu za urojoną cenę. A kupiec, by podsycić zadowolenie z transakcji, wmówi sobie, że nabył tyle, ile chciał.

Numer: 2010 04   Autor: (pp)