W niedzielę 22 listopada w pałacu wystąpił jeden z młodych mińskich zespołów. Niestety, koncert znanego choćby z zeszłorocznej Miveny Avogadro zgromadził ok. 50 najbliższych znajomych i sympatyków ich muzyki. Szkoda, bo inteligentne, mocne w przekazie teksty, wsparte ciekawą mieszanką wielu nurtów muzycznych zaciekawiłyby każdego, kto w muzyce szuka czegoś więcej niż jedynie nudnego zabicia czasu

Rock pełen słów

Avogadro podczas niedzielnego występu, oprócz pamiętanego z Miveny „Araba”, wspomnianej wcześniej „Dalii”, „Ogrodników” czy inspirowanej filmem Krystyny Jandy „Pestki” zaprezentowało także utwór „Madonna” napisany specjalnie do słów „Przypływu” Zbigniewa Piątkowskiego. Zespół zadeklarował już udział w tegorocznej edycji festiwalu (19 grudnia), będzie więc można zobaczyć ich na żywo w rywalizacji z innymi zespołami nie tylko młodego pokolenia z Mazowsza i naszej okolicy.
O nich, ich niecodziennej muzyce oraz o tym jak z swojej inności uczynić atut tuż po pałacowym koncercie z wokalistami i autorami tekstów - Darią Trynkiewicz i Maciejem Wiśniewskim oraz gitarzystą Jakubem Bartnickim rozmawia Michał Gołębiowski.
- Jak w ogóle zaklasyfikować wasz typ muzyki?
Daria - Rock, poezja rockowa, niektórzy twierdzą nawet, że piosenka aktorska…
- A tobie, jako wokalistce, do czego jest bliżej?
Daria - Osobiście, do rocka. Znam takich, którzy uznali by nas za muzykę alternatywną, ale w moim przekonaniu jesteśmy na to za bardzo rockowi.
- Co w waszej muzyce jest najważniejsze, tekst, muzyka, ogólny przekaz?...
Daria - Wszystko.
- Co w takim razie chcielibyście aby widzowie wynieśli, wychodząc z sali po Waszym koncercie?
Maciek - Emocje i refleksje. Naszą muzyką chcemy wstrząsnąć widza, tak, aby wywołać w nim konkretne emocje.
- Jakie?
Maciek - Kiedy, jak w naszej, opartej na autentycznej historii, balladzie „Dalia”, widzisz rozpędzony pociąg, nieuchronnie zbliżający się w stronę leżącej na torach młodej dziewczyny, która zamierza z sobą skończyć, to jak jedynie słowami wyrazić jej stan umysłu, dramatyzm tej sceny? Chcemy żeby widz razem z nami odczuwał to napięcie, strach, zastanowił się dlaczego…
Jakub - Przy naszych utworach należy się chwile zatrzymać, skupić, to nie jest granie „do kotleta”, ani zabawy przy alkoholu. To nie jest prosta muzyka, stad nie każdemu chce się wysilić żeby przyjść i takiej słuchać.
- Prawdziwa historia? Więc inspiracje czerpiecie z życia i własnych doświadczeń?
Daria - Różnie, jeżeli mamy coś do przekazania, mówimy o tym poprzez muzykę, niezależnie, czy to historie, które w jakimś stopniu dotykały nas samych, czy te, które po prostu poruszają naszą wrażliwość.
- W obecnym składzie gracie od półtora roku, na koncie macie kilkanaście utworów, z którego jesteście najbardziej zadowoleni?
Daria - Z każdego. Wciąż zmieniamy i ulepszamy nawet starsze utwory, bo nasza muzyka dojrzewa i ewoluuje wraz z nami. Na początku sporo eksperymentowaliśmy, ale myślę że teraz wypracowaliśmy już swój własny styl.
- Kiedy był ten moment przełomowy, widać to po waszych piosenkach?
Daria - Było tak, przy utworze „Tłum” Trwały długie spory między nami o ostateczny kształt tej piosenki, bywało trudno, ale w rezultacie cały zespół był zadowolony z efektu.
- Wasza muzyka jest więc  rodzajem kompromisu....
Daria - Tak, ale w pozytywnym znaczeniu, znacznie więcej każdy z nas z siebie daje, niż z czegoś musi rezygnować.
Jakub - Poza tym, zawsze lepiej gdy jest jakaś różnica poglądów między nami, to prowadzi do twórczych dyskusji, a gdy spotkają się ludzie o tych samych, ciasnych poglądach i grają jedną muzykę, to łatwo się wtedy zaszufladkować, my tak nie chcemy.
- W jaki sposób chcielibyście przekonać do siebie szerszego odbiorcę?
Jakub - Chcielibyśmy, aby widz, który słyszał nas po raz pierwszy, był pozytywnie zaskoczony. Nie jesteśmy podobni do reszty okolicznych zespołów i właśnie poprzez naszą inność chcemy zainteresować potencjalnych nowych słuchaczy.
- Dziękuję... z życzeniami artystycznych spełnień.
Daria - I do zobaczenia na Mivenie.

Numer: 2009 49