- Wiem, że bardzo wiele osób czyta Co słychać?, więc może wasza redakcja zajęłaby się tematem, jak wyglądają zajęcia wychowania fizycznego w podstawówkach – prosi pani Ewa (nazwisko znane redakcji)

Biegająco...

Dlaczego? Bo zaczyna ją już mocno irytować, kiedy córka opowiada tak: - Wiesz mamo dziś na w-fie znowu biegaliśmy całą lekcję wokół boiska, a było tak gorąco, że potem wszystkich bolały głowy, a nauczyciel siedział sobie w cieniu i rozmawiał przez komórkę.
Takie teksty słyszy niestety codziennie, bo w-f jest teraz 4 dni w tygodniu. Pisze o szkole im. Kopernika, gdzie teraz i przed laty jest dokładnie tak samo, niezależnie od nauczyciela.
A jak jest?  - Kiedy jest pogoda, bieganie przez 45 minut po boisku, kiedy pada - biegają po korytarzach szkolnych i schodach. Zaczyna się od parteru, po schodach na 1 piętro, po schodach na parter itd  przez 45 minut. I to jest dopiero zgroza. A nauczyciele siedzą i rozmawiają ze sobą, bo mają święty spokój. Wszystko wygląda dokładnie tak samo jak 20 lat temu, kiedy ja do niej chodziłam. Nawet przebieralnia jest tak samo śmierdząca. Czy na w-f dzieciaki nie powinny mieć ćwiczeń ogólnorozwojowych, wzmacniających np. kręgosłup, bo wiadomo jakie plecaki noszą do szkoły. Czy nauczyciele chcą wychować jakichś maratończyków? Przecież niedawno był przypadek, jak 15-latek zmarł podczas biegania na w-fie.
- Czy ja jestem przewrażliwiona? A może napisać do kuratorium? Przecież jakiś program nauczania musi być. Nie mogą dzieciaki przez 3 lata tylko biegać. Może wy - dziennikarze - zainteresujecie się tą sprawą, bo przecież zdrowie i dobra kondycja naszych dzieci wszystkich nas powinna interesować. A sport to bardzo szeroka dziedzina, nie samo bieganie – nie odpuszcza nasza respondentka, wymieniając po drodze nazwiska zasłużonych dla mińskiego sportu nauczycieli.
Nie publikujemy ich, by nie wzbudzać dodatkowych sensacji, ale może rzeczywiście warto  przyjrzeć się lekcjom wychowania fizycznego w różnych szkołach miast i wsi powiatu.

Numer: 2009 38   Autor: (jaz)