Zainspirowana niesamowitymi wrażeniami i doskonałą atmosferą, jaka miała miejsce na Festiwalu Chleba, postanowiłam zostać w tym klimacie i cotygodniową Feminę zadedykować sztuce i kulturze folklorystycznej.

Powab niezmienny

Kto powiedział, że prawdziwa kobieta nosi się rozmiarem 38-40 i najpiękniej wygląda w dopasowanych kostiumach czy kreowanych przez stylistów męskich krojach? Mazowsze to tereny leżące w pobliżu Warszawy, a także i przede wszystkim Kurpie będące rejonem bogatym w sztukę ludową. Na placu za kinem Światowid pojawiła się cała masa prawdziwych kobiet, spełnionych jako żony, matki i kochanki. Wszystkie emanowały świetnym humorem, niesamowitym ciepłem i przyjaznym stosunkiem do Świata. Piękne, obfite kształty wszystkich dam były podkreślone niesamowitymi wręcz strojami. Wszystkie fałdki i dodatkowe kilogramy dodają tylko uroku, kobiecości i niebywałej pewności siebie.
Strój w kulturze ludowej, a zwłaszcza odświętny, był symbolem zamożności i miejsca w hierarchii społecznej. W szerszych kontaktach międzyludzkich, był swoistym kodem wskazującym miejsce zamieszkania jego właściciela. Dzisiaj stroje nosi się tylko od święta, bądź na imprezy takie jak nasz festiwal. Często jednak wykorzystuje się takie elementy jak chusty czy korale na co dzień.
Kolory, jakie dominowały w ubiorze to czerwień i zieleń, jakże dzisiaj modna i pożądana przez mieszczanki. Białe bluzki i spódnice obfitują w hafty, naszycia i koronki, które równie często można odnaleźć w sklepach wiodących marek.
Włosy najczęściej kobiety zaplotły w warkocze a na głowy założyły chustki wiązane na zakład lub czółka, które były niegdyś strojem głowy panny młodej i druhen weselnych. Warto zobaczyć kolorowe i uśmiechnięte Panie, dumne ze swojego pochodzenia. Warto również oprócz folklorystycznego stylu w modzie czerpać inspirację z wesołego życia tych niesamowitych kobiet.

Numer: 2009 38