Większością głosów radni Mińska Mazowieckiego, na sesji 30 marca 2009 roku, odrzucili projekt uchwały w sprawie nazwania ulicy imieniem bohaterskiego oficera AK por. Stanisława Maciejewskiego, ps. Kożuszek, który zapisał się w hitorii pod niemieckim okupantem i sowiecką hegemonią. Wnioskodawcą uhonorowania był Zarząd Główny Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Warszawie

Nie chcieli Kożuszka

Kim był Stanisław Maciejewski? Urodził się 12 kwietnia 1920 roku we wsi Nowodzielnik w gminie Siennica, w rodzinie chłopskiej. W okresie nauki na tajnych kompletach w Mińsku już w lutym 1940 roku został zaprzysiężony jako harcerz Szarych Szeregów, przyjmując pseudonim „Promień”, a następnie żołnierz ZWZ i od 14 lutego 1942 roku Armii Krajowej obwodu „Mewa”. W szeregach AK ukończył szkołę podchorążych, a także kurs minerski i samochodowy. Należał do awangardy bojowej obwodu AK. Brał wielokrotnie udział w akcjach dywersyjnych na placówki okupanta. W lutym 1944 roku został aresztowany w trakcie Wielkiej Wsypy przez żandarmerię niemiecką. Pomimo okrutnych tortur nie przyznał się i nikogo nie wydał. Dzięki pieniężnemu okupowi zorganiowanemu przez komendę obwodu AK, został wyrwany z Pawiaka. Po tym działał w konspiracji pod pseudonimem „Kożuszek”. Wziął udział w akcji „Burza” oraz w wyzwoleniu 30 lipca 1944 roku Mińska Mazowieckiego. W 1945 roku został aresztowany przez radzieckie NKWD i polskie UB. Przeszedł obóz NKWD w Rembertowie, a następnie więzienia w Poznaniu, Rawiczu i Wronkach oraz przy ul. 11 Listopada na Pradze.
Po wojnie pracował na różnych stanowiskach w instytucjach państwowych, nie zawsze mając łatwy dostęp do zatrudnienia. Na emeryturze zajmował się pracą społeczną i domem w rodzinnej wsi wraz z siostrami Heleną i Pelagią.
Zmarł 4 listopada 1988 roku w szpitalu w Warszawie i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Radości. Za działalność konspiracyjną, zawodową i społeczną był odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Odznakę Grunwaldzką i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Wydawało się, że przy tak pięknym życiorysie nie powinno być przeciwników uhonorowania. A jednak stało się inaczej. Głównym przeciwnikiem był radny Andrzej Kuć z Wandą Rombel, proponując nazwanie części ulicy Sportowej - Stadionową. Wprawdzie ten wniosek nie zyskał większościowej akceptacji, ale przy głosowaniu całości uchwały tylko 8 radnych było za, 10 – przeciw i 3 wstrzymało się. W obronie por. Maciejewskiego występował z mównicy autor tego tekstu, przypominając zasługi konspiracyjne Kożuszka i odpierając zarzuty o aktywnej przynależności Maciejewskiego do ZBOWiD-u, który – jak wiadomo - w PRL był jedyną organizacją kombatancką. Jak więc można wyżej stawiać członkostwo w peerelowskiej organizacji od ofiary męczeńskiej walki o wolność Polski? Szkoda, że takie herezje zdarzają się właśnie w Mińsku.

Numer: 2009 14   Autor: Franciszek Zwierzyński