Jak się okazuje, praktycznie każda gmina posiada plan zagospodarowania przestrzennego, tyle że jest on sporządzony jedynie dla konkretnych miejscowości. Przecież nie ma sensu tworzyć planu dla miejsc ubogich w tereny typowo przemysłowe, budowlane czy rekreacyjno-letniskowe... Tym bardziej, że koszta sporządzenia takiego planu są ogromne

Przestrzeń rozwoju

Bezkolizyjne współistnienie
Plan zagospodarowania przestrzennego mińskiego miasta stanowi zaledwie niedużą część ogólnej strategii rozwoju rozpisanej do roku 2020. Powstał w 2004 roku, zaś w roku 2008 po rozpatrzeniu wielu wnoszonych przez obywateli protestów zatwierdzono jego poprawioną wersję. W planie tym Mińsk musiał uwzględnić podział swego terytorium na trzy strefy wpływów – swoją własną (do jego obowiązków należy np. budowa dróg, ulic etc.), biznesu (nowe zakłady, sklepy i punkty usługowe wyrastają jak grzyby po deszczu i w najbliższych latach nie należy się spodziewać zahamowania tej tendencji) oraz szeroko pojętego budownictwa mieszkaniowego. Strefy te, jak zapewniają urzędnicy, współistnieją u nas bez wchodzenia sobie w drogę. Ponadto teren miasta został podzielony na 9 umownych obszarów oznaczonych literami od A do J, a każdemu z nich przypisano funkcje wiodące. I tak: A – Centrum, wielofunkcyjny obszar śródmiejski z koncentracją usług, administracji i funkcji prestiżowych oraz zabudową mieszkaniową. B – Zachodnia, dzielnica z zabudową jednorodzinną, C – Nowe Miasto, również zabudowa jednorodzinna, D – Parkowa, tereny zieleni miejskiej oraz zabudowa mieszkaniowa, E – Kościelna, również zabudowa mieszkaniowa, obsługa komunalna i tereny zielone, F – Siennicka, dzielnica mieszkaniowa w różnych formach, G – Anielina, mieszkania, usługi, zieleń, H – Stankowizna, przemysł, hurtownie, składy, bazy i usługi, I – Kędzierak, obsługa techniczna miasta.

Będzie studium
Gmina Mińsk Mazowiecki planuje w najbliższym czasie sporządzić nowe studium, czyli tzw. pierwotny, wzorcowy dokument określający przyszłą wizję zagospodarowania przestrzeni, według którego sporządzane będą wszystkie dalsze plany. Studium ma powstać w przeciągu najbliższego półrocza, a jego koszt całkowity wyniesie pół miliona złotych. Zagospodarowanie ma objąć wszystkie tereny gminy, a już w tej chwili w urzędzie do rozpatrzenia czeka blisko 900 wniosków na zabudowę pochodzących od osób prywatnych. Największą bolączką planistów jest rozmieszczenie przyszłych budynków tak, by nie doprowadzić do chaosu np. w kwestii doprowadzenia do poszczególnych działek kanalizacji, nawodnienia itp. W wielu wypadkach jest to trudne czy wręcz niemożliwe ze względu na ukształtowanie terenu lub ich znaczne oddalenie od dróg.

Sulejówek uchwala
Dotychczas na terenie Sulejówka zostały sporządzone dwa miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego: dla terenu Żurawki (orientacyjnie teren ograniczony ulicami Czynu Społecznego, Żeromskiego, Jana III Sobieskiego i Starych Dębów) oraz dla kilku działek na Ratajewie (w rejonie ul. Rataja). Łącznie oba plany obejmują obszar ok. 130 ha.
Aktualnie Urząd Miasta Sulejówek znajduje się w przededniu uchwalenia dużego planu miejscowego, obejmującego z grubsza tereny położone na północ od ciągu ulic Wodociągowej-Mariańskiej-Czynu Społecznego. Spowoduje to, że ponad 50% powierzchni miasta zostanie objęte ustaleniami planów miejscowych, co znacznie przyspieszy proces uzyskiwania warunków zabudowy dla inwestorów budowlanych.
Na pozostałych terenach tj. głównie Ratajewie, ale również zachodniej części Szkopówki i rejonie Glinianek, UM odstąpił od kontynuowania dotychczas sporządzanego projektu planu miejscowego. Jednocześnie, wychodząc naprzeciw potrzebom społecznym, podjęto prace zmierzające do zaktualizowania Studium Miasta Sulejówek, tak by po jego uchwaleniu – planowanym na przełomie roku 2008/2009 – móc przystąpić do sporządzania nowych planów miejscowych, zgodnych tym razem z oczekiwaniami mieszkańców Sulejówka.

Wiejskie mają
Gmina Kałuszyn posiada miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla miasta Kałuszyn, uchwalony 30 sierpnia 2005 r. oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla terenów wiejskich z 1996 r. W chwili obecnej przystąpiono do oceny stopnia aktualności studium oraz planu, a w wieloletnim planie inwestycyjnym wyasygnowano środki na ich aktualizację w 2009 r. Brak planów zagospodarowania przestrzennego nie utrudnia inwestycji budowlanych.

Bo za drogo
Plan Zagospodarowania Przestrzennego w dobrzańskiej gminie mają uchwalone Dobre, Osęczyzna, Rynia i Wólka Kobylańska. Tu panuje największy ruch inwestycyjny, rozwija się rekreacja, buduje się coraz więcej domków letniskowych. Najwięcej wniosków dotyczy Dobrego – żeby każdy uwzględniać, trzeba by niemal codziennie nanosić zmiany w planie. Oprócz tego są też plany dla 4 pojedynczych działek, gdzie znajdują się miejsca wydobycia kopalin. Dominuje kwestia mieszkaniowa, dalej rekreacja, a dopiero potem są tereny przeznaczane na działalność przemysłowo-usługową (dwa duże wyznaczone na granicy Dobrego i Rudzienka oraz na dawnych terenach po gminnej spółdzielni).
- Planów nie ma 90% terenów, bo są one kosztowne. A w gminie jest 40 miejscowości - tłumaczy wójt Krzysztof Radzio. Obecnie trwa aktualizacja Studium Rozwoju Gminy. Być może w przyszłorocznym budżecie będzie podjęta uchwała dot. zmian w dobrzańskim planie zagospodarowania przestrzennego.

Studium Jakubowa
Rada Gminy Jakubów przystąpiła do sporządzenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z elementami strategii rozwoju gminy Jakubów” poprzez podjęcie uchwały z 12 marca 2007 roku. Wnioski zawierające nazwisko, imię, nazwę i adres wnioskodawcy, przedmiot wniosku oraz oznaczenie nieruchomości, której dotyczyły, składano do 4 czerwca 2007 roku.

Latowicz bez planu
Gospodarka przestrzenna gminy Latowicz aktualnie odbywa się bez planu ogólnego zagospodarowania gminy. Obowiązujący poprzednio dokument tej materii przedawnił się w grudniu 1999 roku. Według sekretarza gminy Barbary Zgódki na obecnym etapie gmina nie posiada pieniędzy na opracowanie takiego dokumentu, a z kolei nie ma takich potrzeb, które blokowałyby możliwości inwestycyjne mieszkańców. Gmina ma charakter rolniczy. Decyzje o warunkach zagospodarowania przestrzennego są wydawane przez wójta Bogdana Świątka-Górskiego na podstawie indywidualnych opracowań. W zakresie inwestowania komunalnego gmina posiada opracowane wieloletnie programy inwestycyjne.

W realizacji
Stanisławowska gmina ma plany zagospodarowania przestrzennego dla Pustelnika i Ładzynia oraz częściowo dla Stanisławowa (teren w pobliżu boiska, przy ul. Podgranicznej i przy cmentarzu – będą one zapisane przy tworzeniu nowego planu). Powstały we wrześniu 2006 roku. Ich koszt wyniósł około 90 tysięcy złotych.
Na początku tego roku podjęto uchwały dotyczące planów Prądzewa-Kopaczewa, Małego Stanisławowa oraz Retkowa, dwa lata temu - Szymankowszczyzny. Jeśli chodzi o rejony przemysłowo-produkcyjne, to jeden znajduje się w okolicach Pustelnika, przy drodze do Cisówki; pod zabudowę produkcyjną zapisano też teren w Retkowie, gdzie powstanie oczyszczalnia ścieków. W starym planie zapisane były tereny z Zakładami Mięsnymi i Lawilem oraz miejsce, gdzie obecnie stoi wieża przekaźnikowa – będa one uwzględnione w nowym planie. Lasy przeznaczane są tylko pod zabudowę mieszkaniowo-letniskową (Kolonia Stanisławów, Zalesie, Ołdakowizna). O wiele więcej od nich jest gruntów rolnych – na już uzbrojonych powstaje zabudowa usługowa, budowlana, letniskowa, produkcyjna.

Tylko Dębe
Gmina Dębe Wielkie posiada plan zagospodarowania przestrzennego dla Dębego Wielkiego Wielkiego. Jest on ważny od 14 października 2003 r. do 15 października 2008 r.
Plan jest wykorzystywany do wydawania wypisów i wyrysów oraz do planowania przyszłych inwestycji. Miejscowy plan dla pozostałych miejscowości powstanie po zatwierdzeniu przez radę gminy studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego dla obszaru całej gminy, które będzie podstawą do przygotowania planu miejscowego gminy.
Obecnie dla dębskich sołectw, które nie mają planu, są wydawane indywidualne decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Uaktualniony Cegłów
Gmina Cegłów to 20 wsi rozciągających się na łącznej powierzchni 9 574 ha. W zakresie gospodarki przestrzennej posiada plan ogólny zagospodarowania przestrzennego z roku 2004, który jest uaktualnieniem planu z 1998 roku. Gmina ma szereg obiektów zabytkowych, jak kościół św. Jana Chrzciciela w Cegłowie, kościół mariawicki z 1906 roku, Dom Pomocy im. Św. Józefa w Mieni i kościół drewniany św. Anny w Kiczkach. Około 1/3 obszaru gminy stanowią lasy mieńskie, w tym 13 ha zajmuje rezerwat „Jedlina”. Prawie 3/5 powierzchni gminy leży w obszarze Mazowieckiego Krajobrazu Chronionego, w tym malownicza dolina rzeki Mienia. Jak powiedział inspektor ds. gospodarki przestrzennej w urzędzie gminy Mirosław Gąsiorowski, na terenie gminy nie ma przemysłu ani uciążliwego rzemiosła. W planie zagospodarowania przestrzennego gminy są tereny na działalność gospodarczą niedegradującą środowiska.

Projekty cząstkowe
Halinów uzyskał prawa miejskie w 2001 roku. Gminę zamieszkuje ponad 12 tys. mieszkańców i stan ten systematycznie rośnie. Jest malownicza, przeszło 1000 ha zajmują lasy. W zakresie planowania przestrzennego są opracowane 22 plany dla poszczególnych miejscowości gminnych. Tylko Konik Nowy jest na etapie częściowej zmiany szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jak poinformowała Krystyna Skwarek, kierownik referatu geodezji i planowania przestrzennego w urzędzie miasta Halinów, gmina jest na etapie opracowywania nowego studium uwarunkowania i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Halinów. Koszt tego opracowania wyniesie około 112 tys. złotych i został rozłożony na 2 lata po 56 tys. zł rocznie.
Ostateczna zapłata za opracowanie studium nastąpi po przyjęciu jego uchwałą radnych, co przewidziane jest na początku 2009 roku. Autorem opracowania będzie Instytut Gospodarki Przestrzennej i Mieszkaniowej w Warszawie. Dokument ten posłuży do opracowania nowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego dla całej gminy Halinów.

Dobry dokument
Obowiązujący od września 2003 roku plan ogólny zagospodarowania przestrzennego gminy Siennica należy do dobrze opracowanych przepisów prawa miejscowego. Obejmuje obszar około 11 tys. ha. Plan został oparty głównie o wnioski mieszkańców i zainteresowanych podmiotów. W planie określone zostały także zasady w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego, krajobrazowego i powietrza atmosferycznego. Objęte zostały również obiekty i obszary prawnie chronione, jak: pomniki przyrody, rezerwaty, zabytkowe parki oraz strefy ochrony konserwatorskiej. Inne ustalenia dotyczą układów komunikacyjnych gminy, infrastruktury technicznej i komunalnej gminy, inżynierii sanitarnej i energetycznej. W planie określono przeznaczenie terenów i ich zagospodarowanie dla poszczególnych wsi. Według wójta Grzegorza Zielińskiego obowiązujący plan już wymaga zmiany. Zmieniają się warunki bytowania mieszkańców i potrzeba rodzi nowe wyzwania w zakresie gospodarki przestrzennej. Na podstawie posiadanego planu zagospodarowania przestrzennego referent w urzędzie gminy Konrad Michalski, na wniosek zainteresowanych osób, przygotowuje wypisy i sporządza decyzje o warunkach zagospodarowania przestrzennego, które podpisuje wójt gminy.

Mroziański kompleks
Gmina Mrozy ma aktualny plan ogólny zagospodarowania przestrzennego dla całej gminy uchwalony w 2004 roku. Jak poinformowała sekretarz gminy Jadwiga Konowrocka w najbliższych latach nie przewiduje się jakichś zasadniczych zmian w gospodarce przestrzennej gminy. Na razie pojawiają się indywidualne wnioski od mieszkańców w sprawie zmian i dotyczą małych obszarów.
Około 1/3 powierzchni gminy stanowią lasy, w tym mające charakter rezerwatów. Rejon rolniczy to głównie wsie Trojanów, Łukówiec, Mała Wieś, Guzew – gdzie znajdują się łąki i są prowadzone hodowle bydła mlecznego. W planie zagospodarowania przestrzennego gminy znaczna powierzchnia przeznaczona jest pod budownictwo indywidualne. Ogólna powierzchnia gminy Mrozy wynosi 145,22 km². Gmina zorganizowana jest w 28 sołectw.

Numer: 2008 23