Co roku naród polski pije mniej i pomału odpadamy od pijackiej czołówki światowej. Mimo to sumy, jakie przepijamy, napawają grozą. Zmienia się też struktura spożycia napojów alkoholowych. Królujące w gierkowskiej epoce tanie wina, tzw. alpagi, czy siary, ustępują przed piwną modą. W zjawisku tym czai się groźba masowego upijania się młodzieży w chwili, gdy dorośli jakby o trzeźwieli. Szkoda tylko, że rozsądek bierze się z biedy domowych budżetów. Nie zmienia to wcale naszej obyczajowości suto zakrapianych tradycyjnych przyjęć gościnnych, jak imieniny i urodziny, chrzest, komunia i wesela, a nawet stypy

Pijany powiat

Trzy baseny
Gdyby zamiast na alkohol mińszczanie zrzucili się na budowę basenu, to mogliby wybudować trzy takie obiekty po 9 mln zł każdy. Zostałaby jeszcze niemała suma, by z tej okazji urządzić grilla dla wszystkich mieszkańców miasta i zaproszonych gości. W zakładach gastronomicznych najwięcej wydajemy na piwo (2.269 tys. zł), dużo mniej na wódkę (652 tys. zł), a na wino tylko 125 tys. zł. W sklepach proporcje te są inne, choć wino też jest najmniej popularne (2.384 tys. zł). Wódki zajmują w statystyce czołową pozycję (13.389 tys. zł), a piwa sprzedaje się coraz więcej – obrót tutaj sięga 10.753 tys. zł. Jeśli dodamy do tego spore wydatki na „wynalazki”, trunki z przemytu i domowych bimbrowni, to 30 milionów wydawanych na alkoholowe upojenie wydaje się wielkością niezawyżoną. 45 zakładów gastronomicznych jak na wielkość miasta (prawie 37 tys. mieszkańców) nie jest ilością imponującą, a 25 piwnych dziurek w ocenie konsumentów jest niewystarczająca. Za to sklepów sprzedających alkohole mamy sporo, bo 103. Jest więc gdzie napić się, albo kupić alkohol i wypić go w domu czy pod chmurką. Za to ostatnie picie można słono zapłacić, bo ustawa zabrania spożywania napojów alkoholowych w miejscach publicznych, ale wiadomo, jak jest respektowana. Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ze środków na swoją działalność ma ponad milion złotych, z których na inwestycje (pałacyk trzeźwości) przeznaczyła 650 tys. zł. W działalności statutowej prowadzi kontrole punktów sprzedaży alkoholu, po których sprzedający alkohol otrzymywać będą certyfikaty uczciwego sprzedawcy, albo... żółte kartki. Na koniec roku okaże się jakich papierów było więcej. (jot)

Cegłów będzie pił
Program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w gminie Cegłów na 2005 r. przekonująco zrelacjonowała Kinga Łoniewska. Zawarto w nim działania ogarniające szkolenia, uświadamianie w szerokim zakresie, indywidualne kontakty, broszury, plakaty i konferencje. Również przeciwdziałanie narkomanii. Radny Grasiak zwrócił uwagę na fakt, że komisja zajmując się dziećmi, lekceważy młodzież, czyli ten okres w życiu człowieka, kiedy po raz pierwszy sięga się po używki. Przy okazji stwierdził, że punktem konsultacyjnym powinna się zajmować pracownica na etacie, a nie osoba na ryczałcie! Przy okazji tego tematu przeszła uchwała o zwiększeniu do 12 punktów sprzedających mocny alkohol i 5 punktów z wyszynkiem. (bak)

Profilaktyka w Jakubowie
Dochody z tytułu pobieranych przez gminę Jakubów opłat za zezwolenia na sprzedaż napojów „wyskokowych” mają w tym roku wynieść 52 tysiące złotych. Kwota ta jest w całości przeznaczona na realizację zadań ujętych w gminnym programie rozwiązywania problemów alkoholowych. W programie tym zapisano między innymi: dożywianie dzieci z rodzin dysfunkcyjnych (przeznaczając na to 14 tysięcy), zatrudnienie psychologa i 2 opiekunek prowadzących świetlicę środowiskową, utrzymanie punktu konsultacyjnego i inne działania w ramach szeroko pojętej profilaktyki. (rk)

Skromniej w Latowiczu
Gmina Latowicz należy do uboższych gmin powiatu mińskiego, a jednak blisko 4400 dorosłych osób zakupiło na terenie gminy alkohol na łączną kwotę 1261 tys. zł. Z tego wynika, że jedna osoba dorosła przepiła 286 zł w roku 2004. Jest to dużo, ale mniej niż w innych gminach powiatu mińskiego. Wpływy z tytułu wydanych zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wyniosły ponad 32 tys. złotych. Na terenie gminy Latowicz jest 19 punktów sprzedaży piwa, 6 – wina i 4 – mocnych alkoholi i trzy bary.
Szczupłe środki finansowe GKRPA rozgospodarowała na utrzymanie punktu informacyjno-konsultacyjnego w Latowiczu (5,5 tys. zł.) i na leczenie odwykowe (2,5 tys. zł). Latowicz włączył się do ogólnopolskiego konkursu „Zachowaj trzeźwy umysł”. Na obóz terapeutyczny do Zakopanego sfinansowano wyjazd 13 dzieciom (9 tys. zł). Przy ZS w Latowiczu od jesieni działa świetlica socjoterapeutyczna, a w szkołach podstawowych realizowany jest program profilaktyczny. Utrzymanie samej komisji wraz ze szkoleniem ich członków kosztowało gminę około 4,5 tys. zł. (fz)

Pijący Halinów
Rada miejska Halinowa zezwoliła na istnienie 47 punktów sprzedaży napojów alkoholowych. Zważywszy, że gminę zamieszkuje ponad 11.500 osób, w tym prawie 8.900 dorosłych, sieć sprzedaży napojów alkoholowych z nawiązką wypełnia potrzeby pijących. Stąd jednym ze skutków pijaństwa jest fakt, że teren giny Halinów należy do najmniej bezpiecznych rejonów powiatu mińskiego. GKRPA pod przewodnictwem Doroty Zawadzkiej, ma do dyspozycji 125 tys. zł na rok i podejmuje różne działania w celu zmniejszenia skali nałogu. Okazuje się, że dzieje się to z miernym efektem. (fz)

W normie
W gminie Mrozy prawie 7000 dorosłych mieszkańców gminy przepija bez mała 3 miliony złotych rocznie. Z tytułu samych rocznych opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych gmina uzyskała kwotę prawie 78 tys. złotych. W roku ubiegłym na terenie gminy funkcjonowało 38 punktów sprzedających piwo, 24 – wino i 20 – wódkę Oprócz tego były 4 gastronomie z napojami alkoholowymi. Pieniądze z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych są przeznaczone na realizację gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Zajmuje się tym 6-osobowa GKRPA z dr Lidią Lipińską-Walecką jako przewodniczącą. Przeliczając wydatki mieszkańców gminy na zakup alkoholu w skali jednego mieszkańca – kształtują się one na poziomie 343 zł, zaś na dorosłego – 431 zł rocznie. Uwzględniając skalę bezrobocia i biedy jest to wskaźnik wysoki. (fz)

Wódka przed piwem
Rada gminy Dobre uchwaliła limit 22 punktów sprzedaży napoi alkoholowych pow. 4,5 % (do spożycia poza miejscem sprzedaży) i wyraziła zgodę na istnienie 6 punktów, gdzie zakupiony alkohol można spożywać na miejscu. W 41 miejscowościach gminnych są 32 miejsca, gdzie dopuszczono sprzedaż piwa, 21 – z pozwoleniem na sprzedaż napojów od 4,5 do 18 % i 19 punktów, sprzedających mocne alkohole. Na mocne trunki wydano w gminie 1.212.536 zł, apetyt na piwo zaspokojono kosztem 1.164.972 zł. Rzadziej sięgano po wino (254.106 zł). Łącznie w Dobrem w roku ubiegłym wydano na rozmaite trunki niebagatelną kwotę 2.631.614 zł. Na jednego mieszkańca gminy przypada więc 417,72 zł, czyli tylko trochę mniej, niż wynosi wartość tegorocznych inwestycji, także przeliczonych na statystycznego mieszkańca. Jak więc wyglądałyby gospodarstwa domowe, gdyby co roku chociaż część tych złotówek służyła zakupom innym niż alkohol? (red)

W Kałuszynie lubią piwo
Kwotą 2.121.802 zł zamknęła się sprzedaż alkoholi w gminie Kałuszyn. Liderem zostało piwo, którego sprzedano za 1.122.314 zł, dalej znalazła się wódka (806.870 zł) i wino (192.618 zł). Napoje wyskokowe sprzedawano w 33 punktach, w tym w siedmiu barach. Na głowę statystycznego mieszkańca przypada przepite 326,43 zł. Według danych z gminnego programu profilaktyki, problemy z nadużywaniem alkoholu ma około 18 % mieszkańców w wieku produkcyjnym. Szacuje się, że 125 osób jest uzależnionych, ale zaledwie 11 % z nich podjęło leczenie. GOPS obejmował pomocą 45 rodzin cierpiących z powodu alkoholizmu. GKRPA z opłat za wydane zezwolenia na sprzedaż trunków uzyska 66 tys. zł, i chce je wydać na pomoc terapeutyczną i rehabilitację, pomoc rodzinom alkoholików oraz działalność informacyjną i edukacyjną wśród dzieci i młodzieży. Ze środków tych finansowany jest punkt konsultacyjny i świetlice środowiskowe oraz wypoczynek dla dzieci z rodzin dysfunkcyjnych. (rk)

Punkty w Jakubowie
Trunki sprzedawane są w 24 punktach na terenie całej gminy, z czego tylko w dwóch można spożywać alkohol na miejscu. W 2004 roku sprzedano alkohole za 1.407.888 zł, a więc na mieszkańca przypadało 237,38 zł. Dochody z tytułu pobieranych przez gminę Jakubów opłat za zezwolenia na sprzedaż napojów wyskokowych mają w tym roku wynieść 52 tys. zł. przeznaczonych na realizację gminnego programu rozwiązywania problemów alkoholowych. Zapisano w nim dożywianie dzieci z rodzin dysfunkcyjnych (14 tys. zł), zatrudnienie psychologa i 2 opiekunek prowadzących świetlicę środowiskową, utrzymanie punktu konsultacyjnego i działania profilaktyczne. (rk)

Autoportret
Mam prawie czterdzieści lat i od 2 lat nie piję. Tak, jestem alkoholikiem i z trudem wróciłem do normalnego życia. A przecież nigdy nie leżałem w rowie, nie awanturowałem się, nie wynosiłem rzeczy z domu i nie biłem dzieci. Pracowałem, zarabiałem, ale najczęściej spędzałem czas przed telewizorem z piwkiem, a za moimi plecami płynęło rodzinne życie. Od czasu do czasu, wtrącałem do niego swoje trzy grosze i zdawało mi się, że przytomnie kontroluję swoją rolę głowy domu. A moja zaharowana żona, genialnie gospodarowała tym, czym mogła. Utrzymywała spokój dla dobra dzieci, nie drażniła mnie i udawała, że we wszystkim się ze mną zgadza. Aż któregoś dnia, mój 17-letni syn, nikomu nic nie mówiąc, postawił na moim telewizorze, małą kamerkę, która pracowała kilka godzin. W jakiś czas później, byłem poważnie chory. Żona karmiła mnie rosołkiem, leżałem i z konieczności w pewnym stopniu wytrzeźwiałem. Wtedy syn pokazał mi na ekranie te kilka godzin z mojego „aktywnego” życia w rodzinie. Obejrzałem to kilkakrotnie i byłem bliski samobójstwa. Poprosiłem syna o pomoc – zrozumiał. Kiedy wyzdrowiałem zaprowadził mnie do specjalistów i tak zaczęła się moja droga powrotna do życia. Gdyby każdy mógł zobaczyć przykładowe kilka godzin z życia pijącego tatusia! To trudne do zniesienia, ale skuteczne! (bak)

PS O piciu w Siennicy pisaliśmy w numerze 21. „Cs” z 22 maja br.

Numer: 2005 24