Są działania z wyraźnym początkiem i końcem tzw. odcinkowe, ale coraz częściej finiszu w nich nie widać lub jest na tyle mglisty, że nie do czasowego określenia. Taką czynnościową półprostą przypomina program partnerstwa lokalnego, które miński PUP zainicjował przed rokiem. Na 10 grudnia zaplanowano spotkanie pożegnalne, ale padły też głosy sprzeciwu

Koniec początku

Nic nie zapowiadało tak radykalnego zwrotu. Może jeszcze nie w czynach, a myśleniu o przesiedzianych w TirEście godzinach nad lokalnym partnerstwem. Bo przecież nie chodziło o to, by zrobić dobrą minę i zjeść obiad.
Ale od początku, który jak zwykle wziął w posiadanie starosta Antoni J. Tarczyński, witając wśród zebranych posłankę Teresę Wargocką. Dla niej, jak i większości uczestników konferencji, warsztaty ożywienia gospodarczego nie były novum, więc Grażyna Borowiec zaoszczędziła trochę czasu dla prelegentów, reklamując folder poświęcony głównie partnerstwu z charakterystyką gmin powiatu, ze szczególnym uwzględnieniem rynku pracy.
Już czas na jego metamorfozę, czemu ma służyć program operacyjny z kapitałem ludzkim w głównej roli (OKL). Szczególnie ważne są dwa priorytety - ósmy, który doskonali kadry gospodarki regionu i dziewiąty - wspomagający edukację na wsi. Brzmi tajemniczo, a chodzi o „kadry” powyżej 45. roku życia i sferę kursów pobudzających do działalności pozarolniczej z kulinarną, rzemieślniczą i folklorystyczną włącznie.
Maria Wiro-Kiro (nazwisko od męża - Fina) wskazała nowe elementy aplikacyjne, jak procedury odwoławcze, eksperci niezależni, negocjacje form zabezpieczeń i zaliczki już do wdrażania projektu. Może dlatego, że na mazowiecki kapitał ludzi jest tylko niecałe 9 mln złotych, a każdy podmiot może otrzymać do 50 tysięcy.
O misji regionalnego oddziału EFS mówił zaś Sławomir Smolak z Siedlec. Są po to, by bezpłatnie pomagać w pisaniu wniosków lub wstępnie je weryfikować. Również szkolą na przykładzie wcześniej zaaprobowanych programów. Przyjadą z takimi do Mińska Mazowieckiego już w czwartek, 13 grudnia. Smolak ocenił, że dotychczas fundusze EFS były wykorzystywane słabo, a wiodącą w regionie firmą jest mińskie Centrum Edukacyjnym „Omega”, które zrealizowało aż 11 projektów w ciągu dwóch minionych lat. Teraz ma szansę aplikować o pieniądze na rzecz ludności romskiej (?!) oraz równych szans kobiet i mężczyzn.
Unia daje, Unia określa i wymaga, więc nie bardzo było o czym dyskutować. Ale już prezentacja dwóch projektów z powiatu z ich dopracowanym uaktualnieniem poruszyła widownię. Wojciech Malczyk mówił o centrum rehabilitacyjnym w Rudce w kontekście inwestycji (docelowo 177 łóżek) i pieniędzy (26 mln złotych). Pierwszy etap z 70 łóżkami i tramwajach konnych w 2008 roku jest do zrobienia, ale z drugim. By w ogóle był możliwy, trzeba natychmiastowych działań, tj. powołania zespołu roboczego, który znajdzie partnera (prywatnego?) i opracuje wniosek. Myślał Malczyk, że stanie się to w czasie konferencji, ale się pomylił. Mniej kosztowny i prawie pewny realizacji jest projekt centrum koordynacji kształcenia, którego cel zakłada profilowanie zawodów do rynku pracy. Co ciekawe - jak referował Marcin Sawicki - po wyborze, mińska inicjatywa będzie przeszczepiona do kilku regionów UE.
- A wszystkie nasze projekty będą prezentowane na forum ogólnopolskim - zaznaczyła Grażyna Borowiec.
Staroście nie pozostało nic innego, jak tylko podziękować za prezentację i krytykę. - Jesteśmy na początku drogi i bez kolejnych działań trudno marzyć o szczęśliwym finale - podsumował dyskusję, zapraszając chętnych na roboczą herbatę. Dzisiaj najważniejsze, że wszystkie projekty żyją, a czas na ich wdrożenie to jeszcze z górą 5 lat. Już wkrótce rusza RPO, który z potężnymi pieniędzmi wesprze inwestycje. Rzecz w tym, byśmy z naszymi marzeniami przebili się do głów weryfikatorów wniosków. Czas na naukę już mija, teraz przychodzi okres walki pomysłów rozpisanych na konkretne działania i pieniądze.

Numer: 2007 50   Autor: J. Zbigniew Piątkowski