Festiwal w ramach Mińskiej Jesieni Chóralnej wciąż trwa. W minioną niedzielę mińszczanie podziwiali warszawskie talenty. Ten, kto przyszedł, nie zawiódł się. To była prawdziwa uczta dla ducha

Zaduszki spod krzyża

Ostatnia msza święta, odprawiana o godz. 18.00, zgromadziła rzeszę wiernych w kościele pod wezw. Narodzenia NMP. Po niej część wiernych wyszła, lecz ich miejsce zajęli miłośnicy muzyki, którzy przybyli na koncert, mający rozpocząć się o 19.00. Jako pierwsza wystąpiła Nowa Orkiestra Kameralna pod dyr. Pawła Kos-Nowickiego, składająca się z młodych i utalentowanych artystów. Zaprezentowali oni Serenadę na orkiestrę smyczkową op. 2 Mieczysława Karłowicza.
Po prezentacji utworu dołączył do nich Chór Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego pod dyr. księdza Kazimierza Szymonika. Teraz atmosfera nabrała powagi i dostojności, gdyż zagrano Stabat Mater Karola Szymanowskiego – oratorium na sopran (Justyna Stępień), mezzosopran (Aneta Łukaszewicz), baryton (Artur Ruciński), chór mieszany i orkiestrę op. 53. Stabat Mater została napisana przez Szymanowskiego na zamówienie warszawskiego przedsiębiorcy i mecenasa kultury Bronisława Krystalla. Ostatecznym impulsem do napisania dzieła była tragiczna śmierć ukochanej siostrzenicy kompozytora - Alusi Bartosiewiczówny.
Z programem koncertu jego organizatorzy trafili w dziesiątkę, bo tuż po Wszystkich Świętych oraz Dniu Zadusznym. Stabat Mater, składająca się z sześciu części, w pierwotnym założeniu miała być requiem, ma więc swoje odbicie w żałobnym charakterze muzyki. Dzieło porusza od pierwszych taktów, gdy instrumenty dęte tworzą nastrój misterium, a po chwili dołączają się skrzypce, tworząc atmosferę żarliwości i powoli sopran z chórem zaczynają śpiewać pierwszy tekst sekwencji... Oddziaływanie tego utworu dało się zauważyć na znieruchomiałych twarzach widowni, która siedziała wsłuchana w absolutnym skupieniu. Jasne zatem było, że po zakończonym utworze rozbrzmiały gromkie brawa, w czasie których wręczono gościom kwiaty.

Numer: 2007 45   Autor: (jog)