Przed sześciu laty Mińsk Mazowiecki stał się centrum mazowieckiego folkloru, bo właśnie nad Srebrną przeniesiono eliminacje do festiwalu kapel i śpiewaków ludowych, którego finał od 30 lat rozgrywa się w czerwcu na kazimierzowskim rynku. Trzeba zrobić wiele, by tę piękną imprezę utrzymać, ale też trzeba uczynić wszystko, by nie stała się szyderstwem z ludowych artystów i pośmiewiskiem dla kochających folklor

Słodkie szyderstwa

Festiwalowy maraton rozpoczął się w piątkowy wieczór. Ale otwarcie nie mogło być zbyt uroczyste, bo do Mińska Mazowieckiego przyjechało około 50 osób z prawie trzystu uczestników. Pozostali wybrali wczesną pobudkę i występy po kilkugodzinnej podróży. Tylko teatry obrzędowe z podsiedleckich wiosek osłodziły tę gorycz. Szczególnie „Dożywocie” zespołu z Karcz w gminie Zbuczyn, który piórem Stanisławy Chromińskiej pokazał prawdziwe oblicze dzieci - dożywotników. Trzciniec zaprezentował sztukę o problemach ze spadkiem po śmierci samotnego kuzyna, kiedy to rodzina rozdrapuje łupy tuż po pogrzebie. Natomiast koncert białoruskiej grupy „Chutki smouz” był nieporozumieniem w małej sali teatralnej, a do końca występu dotrwało kilka osób z mniej wrażliwymi uszami.
Prezentacje konkursowe z udziałem 24 zespołów śpiewających, tyleż solistów, 7 kapel, również 7 grup mistrz-uczeń oraz 4 solistów instrumentalistów trwały ponad 9 sobotnich godzin. Od kapeli Stanisława Ptasińskiego po kurpiowskiego mistrza Stanisława Zyśka z uczniami. A po drodze plejada zespołów i solistów kurpiowskich z Myszyńca, Czarni, Bandyś, Lelisa, spod siedleckiego Gręzowa, Karcz i Trzcińca. Była również Lesznowola, Mlądz, Glinianka, Iwowe, Laliny, Mordy, Podczernie, Lipce i Rudzienko.
Właśnie zespół Marianny Rokickiej wspólnie z Bandysiankami wygrał - zdaniem jury - rywalizację w kategorii zespołów. Drugie miejsce przypadły Myszyńcowi Anny Pietrzak i Łomnicy, a trzecie - Trzcińcowi, Woli Koryckiej i Lipcom. Wyróżniono kobiety z Iwowego, Mlądza, Podciernia, Lesznowoli, Lelisa, Gręzowa i Lipin.
Wśród kapel znowu wygrał Stefan Nowaczek z Podłęża, a Zdzisław Radzikowski pokonał na skrzypcach akordeonistę Czesława Drząszcza z Myszyńca.
Największe kontrowersje budził werdykt w kategorii śpiewaczek. O ile Szczepan Zęgota mimo swoich 94 lat wciąż śpiewa pięknie, promując żywy folklor, o tyle przedłużone w czasie popisy Zofii Warych i Marii Bienias znużyły najwytrwalszych. Jurorzy byli jednak innego zdania i to właśnie te śpiewaczki będą reprezentowały Mazowsze na festiwalu w Kazimierzu. Dołączyli do nich dwaj Kurpie - młody Juliusz Godzina i Stanisław Zyśk (solo i z uczniami). Nagrody w wysokości od 100 do 250 zł ufundował marszałek Struzik (5 tysięcy), MCKiS (1,5 tys. dla jurorów) i Muzeum Regionalne w Siedlcach (1 tys.). Pieniądze od starosty (4 tysiące) poszły na wydatki organizacyjne.
Wystarczy, bo oto po burzliwej sobotniej nocy przyszła słoneczna niedziela. Najpierw gości zdenerwowała godzinna wędrówka po Mińsku, by - jak twierdzą - zagrać pod oknami kochanka przewodniczki, a po mszy - werdykt komisji. Na znak protestu wiele zespołów nie wystąpiło w koncercie finałowym i zarzekało się, że za takie szyderstwo do Mińska Mazowieckiego w maju już nie przyjadą. Na szczęście kurpiowska konferansjerka Witolda Kuczyńskiego z Czarni choć trochę słodziła nieskrywany żal a nawet złość.
Wieczorem znowu amfiteatr pokraśniał od strojów Dąbrówki i Mazowsza. Zespół Bogusławy Bednarskiej wystąpił w okrojonym repertuarze, ale za to z nowymi piosenkami, które dodały mu folklorystycznej dorosłości. Mazowsze jak zawsze celuloidowe, ale też doskonałe wokalnie i w ukłonach. Pieniądze na jego występ - 5 tysięcy - wyłożył wójt Sylwester Dąbrowski, ale dziękował burmistrz Grzesiak. To w ramach sąsiedzkiej współpracy, bo na koncert przyszli też wiejscy mińszczanie. Może i dobrze, że tylko na koncert...

Numer: 2007 20   Autor: J. Zbigniew Piątkowski