Gwiazdą drugiej edycji integracyjnych spotkań pn. „Ja też potrafię” była tradycyjnie Stanisława Gujska, do której dołączyli dwaj panowie - Stanisław Grabowski, wydający kwartalnik „Poezja i dziecko”, oraz coraz popularniejszy aktor rodem z Mińska Mazowieckiego Tomasz Karolak. Tym razem w roli tylko konferansjera z Anetą Wiktorowicz, ale za to w stylu gwiazd kabaretu

Karolak potrafił

Pani Stanisława podjęła wyzwanie pisania wierszy dla mniej zdolnej, ale za to równie wrażliwej dziatwy i z tego zadania wywiązuje się nie tylko z poczucia obowiązku. Pokochała tę twórczość, bo dzięki prostym wierszykom wzbudza w dzieciach radość. To główne motto Stowarzyszenia na rzecz Dzieci Umysłowo Upośledzonych jest również domeną działań jego zarządu z prezes Ewą Szczerbą, która we wtorek, 20 marca ujmująco witała gości i dziękowała licznym darczyńcom. A poeci rozprawiali o nieocenionych wartościach słów, które w wersach stają się magicznymi receptami na poznawanie życia człowieka i dają chwilę niekłamanych wzruszeń.
- Trzeba więc przede wszystkim czytać, a może kiedyś i pisać - namawiał redaktor i poeta Stanisław Grabowski, podkreślając swoim pomorskim, twardym „i”, że sztuka pisania nie musi korelować ze sztuką mówienia. I przekonywał, że nikt jeszcze nie wymyślił definicji poezji, a poznaje się ją dopiero podczas czytania.
By jednak słowa nie zdominowały spotkania, prowadzący zaproponowali śpiewną gimnastykę, występ dziecięcych teatrzyków i popisy czytania nowych wierszyków Stanisławy Gujskiej ze świeżo wydanego tomiku „W bajkowej szkole”. Tym razem do czytania nie zaproszono vipów. W zamian Karolina Szawczuk z SP-5 pokazała, jak zostać szkolnym rycerzem, Klaudia Szelert z SP-1 - najlepszą klasą, Justyna Kosim z Huty Mińskiej bawiła „z lewej, z prawej”, janowianie Maciek Nowicki i Adrian Kozdój wiedzieli, skąd słychać stukanie, Aneta Komorek z Wielgolasu opisywała kolory tęczy, Natalia Wąsowska z Kałuszyna - najmilsze chwile, Wiktor Czubski ze Stojadeł - układanki, a Magda Chrościcka z Ignacowa wyrecytowała hymn dzieci. Najbardziej podobał się występ trio z Brzózego - Marka Piekuta, Huberta Ajdackiego i Natalii Biernackiej, która nawet bez wymawiania „r” poradziła sobie z najtrudniejszymi wyrazami, za co zebrała burzę oklasków.
Nie mniejszymi brawami nagrodzono uczniów „Szóstki” za interpretację innych wierszy Stanisławy Gujskiej z tomu „Wesołe literki”, a z uznaniem przyjęto pantomimę „Obok” gimnazjalistów z Huty Mińskiej wyreżyserowaną przez Arletę Kozłowską. Gambrowicz zakładał nam maski obłudy, teraz owładnęły nami maski powszechnej znieczulicy i nawet tragedie nie uwalniają nas od strachu.
A co wzbudza w nas lęk? Wilk (ten baśniowy) zląkł się rozmnożonych Czerwonych Kapturków, które przywędrowały do niego z różnych kręgów kulturowych. Zachowywał się jak mężczyzna zagrożony partią feministek walczących o jeszcze większe równouprawnienie. A gdy już zamówił rapacholin, okazało się, że Kapturki były fałszywe i tylko chciały go nastraszyć lub zadrwić z wilczego apetytu.
Tę wielce aktualną i prawie polityczną sztukę zagrały dzieci z mińskiej „Piątki” pod kierunkiem Marzeny Wocial, a trawestacja baśni rozbawiła szczelnie wypełnioną salę kina Światowid. Światowe Czerwone Kapturki zdominowały nawet wiersze Brzechwy, które recytowały dzieci z Kopernika przygotowane przez Barbarę Perzynę, ale nie pantomimę uczniów ZSS w Ignacowie, którzy przy piosence o Małym Księciu pokazali potęgę uczuć i trudne ludzkie wybory.
Cały czas prowadzący zachęcali dzieci do zabawy, wykonując nieraz figury akrobatyczne. Cały też czas była w charytatywnej sprzedaży książka Stanisławy Gujskiej, ale jej oblężenie nastąpiło dopiero po występach, gdy do podpisywania zasiadła autorka z Tomaszem Karolakiem. Przyszły nawet fanki z ulicy, czekające cierpliwie na aktora prawie dwie godziny.
A dla najmłodszych były słodycze od sponsorów i film - dar właścicieli kina Światowid.

Numer: 2007 12   Autor: J. Zbigniew Piątkowski