Dlaczego bogaci synowie nie chcą pomagać 85-letniej matce? Czy to prawda, że w miejscowym gospodarstwie produkującym cebulę pracują na czarno obcokrajowcy, a unoszący się po osadzie smród pozytywnie wpływa na plony?

Samotność cebuli

Niedaleko centrum Dębego Wielkiego Wielkiego żyje sobie sympatyczna staruszka – pani Lucyna. Ma już 85 lat i żyje z niewielkich finansów przyznawanych jej przez państwo. Jest już po jednym wylewie, co znacznie utrudnia jej normalne funkcjonowanie. Z trudem pokonuje niewielkie odległości ( do ulicy, by zobaczyć ludzi), ale mimo tego wszystkiego stara się być uśmiechnięta i pełna oratoryjnego wigoru.
Niestety, jest zdana prawie tylko na siebie, pomimo tego, że obok mieszkają dwaj synowie - Wiesław i Bogdan. Szczególnie od Wiesława nie otrzymuje żadnej pomocy. W domu staruszki panuje wilgoć, a dach wymaga gruntownego remontu. Chociaż trzeci syn – Władysław mieszka w Warszawie, to stara się pomagać matce. Jednak nie zawsze ta pomoc może przejawiać się czynnie, ponieważ – jak mówi rodzicielka – Władek jest również schorowany.
Nie najlepszą opinię o Wiesławie mają też dębianie, którzy od lat skarżą się na bardzo nieprzyjemny zapach dochodzący z gospodarstwa. Swego czasu przeprowadziliśmy swoiste śledztwo, gdy odpady cebulowe zanieczyściły Mienię. Wokół placu postawiono bardzo wysoki parkan, co tak bardzo nie powinno dziwić, bo nikt nie chce się wystawiać na widok publiczny. Ale ludzie wiedzą swoje i mówią, że „cebularz” coś ukrywa. Co – nie wiadomo. Może tanią siłę roboczą zza wschodniej granicy. Czy zatrudnia legalnie – też trudno powiedzieć, bo producent cebuli nie chce współpracować z mediami. Jedynie jego żona propozycję rozmowy krótko zripostowała: – Musi śmierdzieć, żeby rosło. Lepiej zajmijcie się fekaliami, które z szamb wypływają na ulice. Zajmiemy się, na pewno. Także tymi, którzy przez 12 lat wodociągowali i kanalizowali gminę Dębe.

Numer: 2006 36   Autor: (psz)