15 sierpnia kilka tysięcy wiernych Kościoła Starokatolickiego Mariawitów przybyło do Płocka, by uczcić setną rocznicę niezależności wyznaniowej. Święto Wniebowzięcia NMP jest dla tej wspólnoty jednocześnie wspomnieniem poświęcenia płockiej Świątyni Miłosierdzia i Miłości, głównej katedry Kościoła. Założycielka, bł. M. Franciszka Kozłowska, miała objawienie, że Pan Jezus w tym miejscu każdemu, kto przystąpi do spowiedzi i Komunii Św., udzieli wszelkich łask i odpustów

Utrecht jest dumny

Jubileuszowej sumie pontyfikalnej przewodniczył zwierzchnik Kościoła, bp M. Włodzimierz Jaworski wraz z biskupami M. Ludwikiem Jabłońskim, M. Romanem Nowakiem oraz M. André Le Bec. Podczas nabożeństwa śpiewał chór diecezji śląsko-łódzkiej, zaś na organach grał W. Rek z parafii Wiśniew. Oprawę muzyczną upiększyła obecność orkiestry dętej z Lipki k. Łodzi. Wśród zaproszonych gości było wielu dostojników Kościołów siostrzanych (prawosławnych, ewangelickich i katolickich), co świadczy o dużym znaczeniu mariawityzmu w dialogu międzywyznaniowym. Podczas obchodów wielokrotnie podkreślano wkład mariawitów w tworzenie ruchu ekumenicznego, prowadzenie działalności charytatywnej, społecznej i oświatowej. Kościół mariawitów jest współzałożycielem Polskiej Rady Ekumenicznej, członkiem Europejskiej oraz Światowej Rady Kościołów. Utrzymuje wspólnotę ołtarza z Kościołami starokatolickimi. Znamienne są słowa, które skierował arcybiskup Utrechtu do uczestników uroczystości. Zdaniem hierarchy Kościół Utrechtu może być dumny z tego, że mariawici uzyskali od starokatolików holenderskich sukcesję apostolską.
Dzieje wspólnoty nie są łatwe. Po klątwie papieskiej mariawici zostali zmuszeni do opuszczenia dotychczas zajmowanych świątyń. Swoje nabożeństwa odbywali w kaplicach naprędce przygotowanych w szopach, stodołach i prywatnych domach. Sto lat temu biskupi rzymskokatoliccy wyrzucili M. Franciszkę Kozłowską i mariawitów ze swych kościołów. Teraz sami przybyli do Świątyni mariawickiej, w której znajdują się szczątki Założycielki wspólnoty. Wiek temu mariawici śpiewali Ciebie Boga chwalimy za opuszczenie Kościoła rzymskiego. Teraz ten sam hymn zaintonował Biskup Naczelny w obecności biskupów Kościoła, który potępił mariawityzm.
Uroczystość w Świątyni Miłosierdzia i Miłości bez wątpienia pokazała, że Kościół Starokatolicki Mariawitów jest ceniony w środowisku ekumenicznym. Obecność przedstawicieli płockich władz samorządowych potwierdza znaczenie mariawityzmu w środowisku społeczności lokalnych. Szkoda, że dostrzeżone było ono tylko w tym wymiarze. Nieobecność władz Rzeczypospolitej czy nawet okolicznościowego listu trudno tłumaczyć ideą rozdziału Kościoła od państwa. Nie sadzę jednak, aby przez nieproporcjonalne rozłożenie pierwiastka „Boskiego” i „cesarskiego” Kościół mariawitów w jakiś sposób ucierpiał. Wszak za stulecie istnienia nie cezarowi dziękowano, a Bogu.

Numer: 2006 35   Autor: Tomasz D. Mames