Za trzy miesiące kolejna, już piąta elekcja w demokratycznych samorządach. Po raz drugi zmierzą się w bezpośrednim starciu kandydaci na wójtów, burmistrzów i prezydentów. Czy ich majętność ma wpływ na wynik wyborów? Pewnie niewielki, a szkoda...

Jakie pany, takie kramy

Wyborcy różnie postrzegają stopień bogactwa władzy. Z jednej strony ich mnogość, jak i niedobór może być atutem jako wskaźnik zaradności czy altruizmu, z drugiej – efektem pazerności, dorobkiewiczostwa lub nadmiernej konsumpcji, a nawet ukrytych nałogów ograniczających efektywne gospodarowanie finansami. Jaki pan – wójt, taki kram – gmina? Pozytywna odpowiedź jest zawsze dyskusyjna, jeśli do stanu posiadania nie dodamy uczciwości finansowej i społecznej, które najbardziej trafiają do przekonania wyborców.
Może również przekona wartość majątków, które – wbrew pozorom – są u wójtów i burmistrzów bardzo zróżnicowane. Najbogatszym w powiecie mińskim jest burmistrz Sulejówka Waldemar Chachulski, co nie powinno dziwić, gdyż przed elekcją prowadził prywatny biznes. O ponad 200 tysięcy wyprzedza go jednak Sylwester Kisieliński, wójt z gminy Mokobody. O ile o majątku Chachulskiego decyduje głównie dom wart 700 tysięcy, o tyle Kisieliński ma gospodarstwo ogrodnicze o pow. 21 ha warte 659 tysięcy i drugie, stutysięczne gospodarstwo rolne. Również nieruchomości (dom, gospodarstwo i 8 działek budowlanych) dały drugą lokatę Wojciechowi Witczakowi ze Stanisławowa, a drugi wśród gmin siedleckich prezydent Mirosław Symanowicz posiada dom, mieszkanie i 22-hektarowe gospodarstwo rolne (!) – wszystko warte 410 tysięcy, a dodatkowymi profitami prezydenta są prawie 70-tysięczne oszczędności, 90-tysięczna polisa i dwie pensje – 120-tysięczna z UM i 48-tysięczne dochody w Akademii Podlaskiej.
Ponad półmilionowe majątki mają jeszcze dębska wójt Hanna Wodnicka (głównie dzięki dwom domom i mieszkaniu) oraz mordzki burmistrz Andrzej Piotrowski, który punktuje również nieruchomościami, włącznie z 10 ha gospodarstwem. Tylko dwoje włodarzy z powiatu mińskiego i aż połowa z siedleckiego zgromadziła majątki warte mniej niż 300 tysięcy. Najbiedniejsza burmistrz Jolanta Domasiewicz ma dom i działki warte tylko 90 tysięcy, a domanicki wójt, Jerzy Zabłocki wycenił swój 110-metrowy dom na 60 tysięcy, co wraz z 12 tysiącami oszczędności, 51-tysięczną pensją i mercedesem z 1988 roku za 6 tysięcy dało mu niepodważalny tytuł najbiedniejszego wójta w regionie mińsko-siedleckim.
Znacznie gorzej od nieruchomości mają się konta bankowe włodarzy. Wszakże bez oszczędności było tylko pięcioro z nich, ale większość zgromadziła też niewiele – od kilku do kilkunastu tysięcy. Rekordzistami są: 61-tysięczny Bogdan Świątek-Górski, 69-tysięczny Mirosław Symanowicz, 82-tysięczny Krzysztof Miklaszewski, 86-tysięczny Ryszard Koczejko i absolutny mistrz oszczędności – Stanisław Kaliński ze swoimi 180 tysiącami na koncie.
Również wbrew pozorom wśród wójtów i burmistrzów widać także rozrzut dochodów – od 51 tysięcy wójta Domanic do 118 tysięcy burmistrza Mińska Mazowieckiego i 120 tysięcy prezydenta Siedlec. Powyżej stu tysięcy zarobił jeszcze burmistrz Sulejówka oraz wójtowie z Siedlec i Zbuczyna.
Wielu wójtów jest zadłużonych. Kredyty są zazwyczaj niewielkie – od 15 do 70 tysięcy, ale dwóch wójtów – Mirosław Bieniek i Wojciech Witczak – zaryzykowało bardziej i odpowiednio są winni bankom 160 i 219 tys. złotych.
Wójtowie i burmistrzowie najwyraźniej nie dbają o jakość swoich samochodów. Większość to kilkunastoletnie wraki o wartości 7-10 tysięcy. Najwartościowszym autem – citroenem za 60 tysięcy – jeździ burmistrz Chachulski, a o 5 tys. tańszą fabią – Marian Sekulski z Wodyń.
Być milionowym wójtem lub burmistrzem to nie wstyd, jeśli tego majątku dorobił się przed objęciem stanowiska. Gorzej, gdy bogactwo radykalnie wzrasta wraz z latami wójtowania czy burmistrzowania. O tym powinni pamiętać wyborcy i zajrzeć do oświadczeń majątkowych z początku kadencji. My sprawdzimy na pewno – tuż przed wyborami.

Numer: 2006 33   Autor: J. Zbigniew Piątkowski