Gęsianka Borowa 2006

W sobotę, 5 sierpnia minęła 62. rocznica mordu na ludności cywilnej w Gęsiance i znów, jak to się dzieje od czterech lat, na polanie wśród lasów rozległy się przejmujące słowa apelu poległych, a ciszę przerwał huk salwy honorowej

Obowiązek pamiętania

Gęsianka Borowa 2006 / Obowiązek pamiętania

Gęsianka jest małą wioską położoną na pograniczu trzech gmin, z dala od głównych szlaków. Nieco zagubiona wśród lasów, mogła się zdawać bezpiecznym schronieniem nawet podczas strasznych wojennych dni. Niestety, to poczucie bezpieczeństwa okazało się złudne – tak w czasie okupacji, jak i wtedy, gdy dobiegała ona już końca, bowiem front dotarł i do tego cichego zakątka, a w pobliżu wioski przemieszczały się silne oddziały niemieckich wojsk pancernych oraz SS. Najczarniejszym dniem dla jej mieszkańców i osób, które tu się schroniły (a między innymi mieszkańców Mińska, Sokołowa i wysiedlonych z Wielkopolski), stał się 5 sierpnia 1944 r. Wtedy to, w odwecie za drobny incydent na moście przez rzekę Rządzę, hitlerowcy wysadzili piwnicę – schron, w którym ukrywało się 38 osób, w tym ośmioro dzieci.
Nie były to zresztą jedyne ofiary, bowiem także w trakcie esesmańskiej obławy zginęło wielu niewinnych ludzi. W 20. rocznicę pacyfikacji w Gęsiance wystawiono pomnik, który przez wiele lat znajdował się pod opieką rodzin pomordowanych, miejscowej ludności oraz uczniów szkół z Mlęcina i Ludwinowa. Obecnie, z inicjatywy wójta Kordalewskiego, co roku odbywają się tam rocznicowe manifestacje patriotyczne. W tegorocznych uroczystościach wzięli udział: miński wicestarosta – Krzysztof Michalik, wójt gminy Jakubów – Stanisław Piotrowski wraz ze swoim zastępcą Tomaszem Czerwińskim i przewodniczącym rady – Stanisławem Królakiem, wicewójt z Dębego Wielkiego – Andrzej Gawłowski, komendant mińskiego WKU, z-ca komendanta Żandarmerii Wojskowej oraz żołnierze kompanii honorowej 23. Bazy Lotniczej pod dowództwem kpt. Szczepańskiego, miasto Mińsk Mazowiecki reprezentowali zaś Janusz Kuligowski i Stanisław Ciszkowski. Były też delegacje i poczty sztandarowe jednostek OSP, kombatanci, członkowie Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Dobrzańskiej, koła emerytów, nauczyciele i młodzież, a przede wszystkim rodziny ofiar pacyfikacji i mieszkańcy okolicznych wiosek, Dobrego i sąsiednich gmin.
Obchody rozpoczęło złożenie meldunku dobrzańskiemu wójtowi przez dowódcę uroczystości, następnie przeprowadzono przegląd pododdziałów i wciągnięcie flagi na maszt przy akompaniamencie hymnu narodowego, odegranego przez orkiestrę dętą z Dobrego pod batutą Adama Kwaśnika. Apel poległych poprowadził naczelnik OSP z Mlęcina – Wincenty Bartnicki, po czym nastąpiło okolicznościowe wystąpienie wójta Kordalewskiego. Dwójka uczniów z Mlęcina przedstawiła wiersz mieszkanki Borowego – Agaty Wąsowskiej, napisany specjalnie na tę okazję. Po salwie honorowej, pod pomnikiem, przy którym wartę trzymali żołnierze, złożono wieńce i kwiaty. Zapłonęły również znicze i pochodnie, a muzycy z orkiestry degrali „Rotę”. Uroczystości zakończyła defilada pododdziałów wojska i strażaków oraz malownicza grupa jeźdźców ze stadnin Tobolskiego z Gęsianki i Białkowskiego z Mlęcina, reprezentujących tradycje 7. Pułku Ułanów Lubelskich. Defilada bardzo podobała się zebranym, a największy aplauz wzbudzili właśnie pięknie trzymający się w siodłach „ułani”.

Numer: 2006 33   Autor: (jaz)





Komentarze

DODAJ KOMENTARZ

Wpisz nick.

Nick *

Nieprawidłowy adres e-mail.

Adres e-mail *

Wpisz treść wiadomości.

Treść wiadomości *