Nie będzie od 1 września dwóch „czwórek” - podstawówki przy Siennickiej i gimnazjum na Zakładkowie. Burmistrz Zbigniew Grzesiak po negatywnej ocenie projektu reorganizacji szkół wycofał z programu sesji kontrowersyjne uchwały. Wcale to jednak nie znaczyło, że radni zrezygnowali z dyskusji o oświacie

Odloty głupoty

Gdyby ktoś przed wyborami chciał zarzucić mińskim radnym, że są leniwi lub – nie daj Boże – naiwni, byłby skończonym niewdzięcznikiem. Co prawda opozycja (trudna na razie do szczegółowego spersonifikowania) co jakiś czas ustami radnego Kucia lub Jurka zarzuca sobie ubezwłasnowolnienie, ale bez przesady. Przecież w czasie sesji mogą pytać do woli, a nawet krytykować lub odrzucić każdy burmistrzowski projekt. Mogą nawet Grzesiakowi nie udzielić absolutorium, ale czy to będzie miało jakiekolwiek znaczenie? No, ale się starają, co widać podczas interpelacji. Ze słyszenia jest gorzej, bo mówią albo za cicho, albo niewyraźnie, albo starostwo musi wymienić nagłośnienie sali konferencyjnej.
W poniedziałek 6 marca pytali praktycznie o wszystko. Teresa Szymkiewicz o subwencje oświatową na klasy integracyjne, Barbara Smotryś o komórki i ptasią grypę, Andrzej Kuć o ziemię z przejścia podziemnego na skocznię, a Wojciech Szuba o sposób zahamowania wzrostu cen wody i ścieków, które podobno są wyższe od warszawskich. Maciej Cichocki nie mógł zaparkować, więc wniósł problem podziemnych parkingów, a Stanisław Ciszkowski znowu dostał aviomanii. Oświadczył więc, że nie zamierza tolerować samolotów przelatujących nad jego domem, a jeśli ktoś myśli, że on poleci do Ameryki (w ramach przyjaźni z Leacy), to się bardzo myli. Przewodniczący Paluch nie boi się latać, ale miał pretensję do burmistrza, że ten w centralnej prasie samorządowej oczernił radnych, że ci uchwalają bzdury, bo nie potrafią czytać planów.
Co na to Zbigniew Grzesiak? Obiecał przede wszystkim, że zdyscyplinuje PWiK i podłączy nowych odbiorców, by zatrzymać wzrost opłat. Może z mińską gminą uda się też opanować całą gospodarkę komunalną – włącznie z odpadami. Wójt Dąbrowski nie jest przeciwny.
- Czy ja powiedziałem, że to mińscy radni nie potrafią czytać planów? – odpowiedział Paluchowi pytaniem. Podobnie potraktował pozostałe interpelacje, dając do zrozumienia, że są przedwczesne (ziemia z przejścia pod torami, parkingi) lub miałkie (samoloty Ciszkowskiego czy ptasia grypa groźna tylko dla ptaków).
O wiele ważniejsza jest budowa bloku komunalnego za 7 mln złotych w rozwidleniu Chełmońskiego i Budowlanej. Ma on powstać do 2011 roku, ale radni już zaczęli dzielić skórę na niedźwiedziu, dywagując o standardzie i kryteriach przydziału mieszkań. Według Szuby powinny je otrzymać rodziny, których nie stać na lokal komercyjny, ale bez długów wobec PGK.
Jeszcze bardziej rozognił radnych projekt uchwały o współpracy zagranicznej. – Takie uchwały to lekceważenie rady – ubolewał radny Jurek, zarzucając projektowi taki poziom ogólności, by burmistrz mógł robić co zechce. Wyszło na to, że radni nie życzą sobie rozszerzania kontaktów, bo pójście w ilość osłabi ich jakość. Nawet z senegalskim Dakarem, na który namawiał burmistrza Tomasz Magdziak. A przecież to nie koniec, bo przecież do wyboru są jeszcze miasta chińskie, izraelskie i brazylijskie, by wymienić tylko te atrakcyjniejsze cele podróży mińskiej delegacji. Radni byli konsekwentni i na takie fanaberie nie poszli, odrzucając punkt o rozwijaniu sieci miast partnerskich. Mimo zapewnień burmistrza o samoograniczeniach prawnych i finansowych. I tak zresztą Mińsk Mazowiecki jako jedyne miasto w Polsce gości młodzież nie tylko z krajów Unii Europejskiej.
I tym sposobem mińscy radni uciekali jak tylko mogli od problemów oświaty, które wróciły przy okazji zmian, a właściwie przewracaniu budżetu. Do akcji wkroczył dyrektor Domagała i... 150 tysięcy wróciło do szkoły artystycznej. Cuda się jednak zdarzają, a może to tylko zwykły odlot głupoty? Aż szkoda, że niektórzy radni z Mińska Mazowieckiego (i nie tylko) boją się latać?

Numer: 2006 11   Autor: J. Zbigniew Piątkowski