Zarząd powiatu mińskiego przyjął powiatowy plan gospodarki odpadami, który nie tylko omawia aktualny stan gospodarki odpadami na terenie powiatu, ale także zakłada budowę zakładów, ich utylizacji oraz przetwórstwa. Utylizatornia planowana jest w Mińsku Mazowieckim (na terenie obecnego wysypiska), a zakład segregacji i przetwarzania odpadów na terenie gminy mińskiej

Powiatowa selekcja

Przyjęte rozwiązanie jest niezbyt fortunne. Koszty zbudowania takiego zakładu będą znacznie wyższe niż jednego, ale wielofunkcyjnego. Pod oddzielne zakłady będzie potrzeba znacznie większego obszaru, niż pod jeden duży obiekt. Zlokalizowanie jednego dużego zakładu w centralnej części znacznie zmniejszy koszty nie tylko transportu „surowca”, ale też za wywóz śmieci. Koncepcja może wpłynąć na znaczne zróżnicowanie ceny za wywóz odpadów.
W gminach Latowicz, Kałuszyn, Dobre, Jakubów, Cegłów czy też Siennica będzie antymotywacją dla selektywnej ich zbiórki, a nawet do jej zaniechania.

Na terenie powiatu mińskiego działa wiele śmieciowych firm. W Mińsku Mazowieckim poza PGK mamy Remondisa (d. Rethmann), a w powiecie Lekaro, Eko-Sam bis czy też gminne ZGK (Mrozy, Kałuszyn, Halinów). Taki pluralizm w tej akurat branży nie jest wbrew pozorom wskazany. Każda z nich ma inny system selekcji. Wśród większości ekspertów z branży panuje jednomyślność, że najlepszym rozwiązaniem w zakresie selektywnej zbiórki odpadów jest tzw. system szwedzki. Jego idea jest bardzo prosta. Przy zakładzie utylizacji działa tylko jedno międzykomunalne przedsiębiorstwo, które odbiera odpady z terenu o promieniu np. 50 km.
W każdej gminie znajduje się lokalne centrum selektywnej zbiórki odpadów (tzw. selekcja wstępna), w którym zbierane są wysegregowane podstawowe surowce wtórne: makulatura, szkło, metale oraz opakowania z tworzyw sztucznych. Tak przygotowane dostarczane są do zakładu utylizacyjnego, gdzie są ostatecznie wyselekcjonowanie zgodnie z tzw. katalogiem odpadów.
W lokalnych centrach następuje także proces ostatecznego wyselekcjonowania wszystkich odpadów niebezpiecznych (także z podziałem na odpowiednie grupy). Odpady biologiczne oraz przeznaczone do ostatecznego składowania są przekazywane do zakładu utylizacji na składowisko lub do recyklingu. Poza efektami ekologicznymi, ten system znacznie obniża koszty transportu odpadów. Jest więc bardziej efektywny. Dodatkową korzyścią jest jednolity system selektywnej zbiórki dla całego powiatu. Takiej możliwości nie daje przyjęte w planie powiatowym rozwiązanie.
Pozostaje jeszcze sprawa nowych miejsc pracy. Utworzenie jednego, wielofunkcyjnego zakładu utylizacji oraz jego oddziałów gminnych stwarza taką możliwość, co w obecnej sytuacji na lokalnym rynku jest niewymierną korzyścią. Gminy (a także powiat) zyskają nie tylko dodatkowe wpływy z podatków, ale także poprawią swój wizerunek ekologiczny i stan środowiska naturalnego.
Poza tym, zbudowanie wspólnego zakładu utylizacji pozwoli na stworzenie w pełni profesjonalnego zakładu demontażu wraków samochodowych. Zapewni to nie tylko pełną ochronę środowiska, ale także stworzy w pełni kontrolowany rynek wtórny części samochodowych (w tym także przeznaczonych do regeneracji).
W ramach wspólnego zakładu można stworzyć także wydział produkujący brykiety z odpadów pochodzenia organicznego (szmaty, tekstylia i wiele innych). Te alternatywne źródła energii mogą być sprzedawane nie tylko na rynku lokalnym, ale także „eksportowane” do sąsiednich powiatów. Jest tylko jeden warunek - potrzebna jest chęć wszystkich samorządów, bo teren i pieniądze pod taką inwestycję z pewnością się znajdą.
I to nie tylko z NFOŚ czy WFOŚ, ale także UE. Jest także szansa wsparcia programu selektywnej zbiórki odpadów ze środków wojewódzkich i centralnych pochodzących z tzw. opłat produktowych. Ustawa, zwana popularnie jako „opakowaniowa”, gwarantuje przekazywanie części środków z opłaty opakowaniowej na wspieranie systemów selektywnej zbiórki odpadów. Można także uzyskać pomoc w finansowania programów selektywnej zbiórki czy też oznakowania systemu zbiórki prowadzonej na terenie gminy (naklejki, plakaty, ulotki informacyjne, kolorowe torby na odpady), dostarczane i współfinansowane wg zapotrzebowania. Jest to także tworzenie programów gospodarki odpadami i programów zrównoważonego rozwoju. Te wszystkie zadania mogą być realizowane wspólnie w ramach międzygminnego związku komunalnego. Jest jeszcze jedna, bezsprzeczna korzyść-wszystkie nasze pieniądze z opłat zostają w powiecie i gminie.

Numer: 2006 07   Autor: Jacek Lichomski