W piątek 26 maja 2017 r. Żaków świętował stulecie istnienia swojej szkoły, a ten piękny jubileusz był okazją do przywołania pamięci o zdarzeniach i ludziach współtworzących to  oświatowe dzieło. Wielu z nich było obecnych na uroczystości, przekazując spadkobiercom cenne rady, by jak najlepiej zapisali się w dziejach żakowskiej szkoły. Było tak naturalnie, że aż przyjemnie...

Gratki stulatki

Jubileusz 100-lecia żakowskiej szkoły był okazją do wspomnień, które choć minione zawsze pozostają w pamięci, chociaż czas je porządkuje i wartościuje, to jednak niezmiennie dodaje im blasku. Jak mówiła dyrektor Anna Duszczyk, trudno bowiem być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część swojego życia, które wpłynęło na to, kim dzisiaj jesteśmy i dokąd zmierzamy.
Jubileuszowe obchody rozpoczęła uroczysta celebra na dziedzińcu Zespołu Szkół w Żakowie, sprawowana przez biskupa Kazimierza Romaniuka. Pasterz witany przez dzieci i dyrekcję wierszem i kwiatami, nie krył zadowolenia z przyjazdu do Żakowa. Wielokrotnie podkreślał, jak ważna jest wdzięczność, szacunek dla tradycji i znajomość swojej historii. Poza tradycyjną oprawą – uczniowie śpiewali w chórze, czytali Pismo św., śpiewali psalm i odczytali modlitwę powszechną – na uwagę zasłużyła też uroczysta procesja z darami, w której uczestniczyli ofiarowując dary, ale i swą wdzięczność: absolwenci szkoły, uczniowie, emerytowani pracownicy, rodzice, nauczyciele oraz dyrektor.
Jako że pamiątką tej jubileuszowej uroczystości miała być tablica Pamięci Małżonków Antoniny i Franciszka Lorensów, nauczycieli żakowskich szkół, za zasługi dlaspołeczności lokalnej Żakowa i okolic, dyrektorka przybliżyła sylwetki Lorensów i kolejne karty historii tej szkoły wracając aż do roku 1917. We wspomnieniach nie  zabrakło licznych odwołań do ich poświęcenia, trudu pracy w bardzo ciężkich warunkach (nauczanie w dwóch wynajmowanych u rolników izbach, na trzy zmiany, bez elektryczności i wody), walki o pierwszy budynek szkolny, potem o kolejny. Pan Franciszek współtworzył także OSP w Żakowie, widząc ją jako głównego sojusznika przy  wykonywaniu zaplanowanych zadań społecznych. Z czasem został naczelnikiem straży i funkcję tę pełnił przez 15 lat, ku chwale społeczności Żakowa i własnej. Potem działał z wielkim zaangażowaniem w konspiracji, ryzykując życie swoje i swojej rodziny.
Z władzami i najlepszą uczennicą żakowskiego gimnazjum Klaudią Kot, odsłonięto również zakopaną w dniu jubileuszu – kapsułę czasu, dokumentującą czasy nam współczesne, a pełną niespodzianek dla kolejnych pokoleń. Kapsułę należy otworzyć za równe 100 lat – w 2117 roku.
Dyrektor Anna Duszczyk przywołała w pamięci kolejnych zasłużonych kierowników szkoły i jej oddanych nauczycieli. Także przeprowadzkę do zakupionego przez wieś dworku (dziś odrestaurowany Pałac Żaków) oraz osiągnięcia swoich wspaniałych poprzedników: śp. Janiny Chłopik oraz obecnych na uroczystości – Stanisława Prusa (14 lat na stanowisku dyrektora, a 21 lat – nauczyciela) i Tadeusza Gnoińskiego (20 lat pracy na stanowisku dyrektora, a 27 – nauczyciela). Na stanowisku nauczyciela najdłużej bo 37 lat pracowała również obecna na uroczystości Marianna Piotrowska. W gronie pracowników obsługi za 31 lat pracy słowa uznania usłyszała Janina Rutkowska.
No i trochę historii najnowszej... Najbardziej doniosłe wydarzenia ostatnich lat to budowa nowego budynku szkoły, nadanie szkoły imienia dzielnego rycerza Zawiszy Czarnego oraz pierwszego sztandaru. W szkole prężnie działa Uczniowski Klub Sportowy Berek oraz Szkolne Koło Caritas skupiające chętnych do niesienia pomocy wolontariuszy. W żakowskim programie wychowawczym zaadaptowano siedem nauk rycerskich na potrzeby współczesności, czyli wierność, pobożność, męstwo, roztropność, ciekawość, hojność i honor, a dziewięcioletni czas przebywania w Zespole Szkół podzielono na trzy cykle: w szkole podstawowej kl. I-III – paziowie, IV-VI – giermkowie i gimnazjaliści – rycerze.
I to właśnie uczniowie są najpiękniejszą wizytówką tej żakowskiej szkoły. Program artystyczny, który zaprezentowali nawiązywał do najważniejszych wydarzeń w historii szkoły i wzbudził prawdziwe owacje wśród gości. Wszystkie wiersze i piosenki powstały specjalnie na tę jubileuszową uroczystość, gimnazjaliści zatańczyli poloneza, uczniowie klas IV-VI taniec średniowieczny, a wisienką na torcie był wspaniały pokaz gimnastyczny z apelem o halę sportową. Za ten ciekawy program artystyczny odpowiadały Teresa Dydek, Kamila Gruba i Edyta Prasuła, wspierane przez Małgorzatę Michalczyk.
Pięknym akcentem były kwiaty dla poprzednich dyrektorów, pamiątkowe statuetki dla wszystkich nauczycieli i pracowników oraz rady rodziców. Wreszcie kwiaty i  podziękowania dla samej dyrektor Duszczyk oraz jej mamy, której wzruszenie nie pozwoliło mówić.
A goście, którzy przemawiali na koniec uroczystości, obsypali zacną żakowską stulatkę oraz jej dyrektora i szkolną społeczność nie tylko gratulacjami, kwiatami i prezentami, ale jak słychać było – najszczerszymi słowami uznania.

Numer: 22 (1026) 2017   Autor: J. Zbigniew Piątkowski