W jaki sposób składy węgla i firmy transportowe oszukują klientów? Nasz czytelnik i widz CsTV przez pięć okresów grzewczych przetestował ten problem, biorąc węgiel od około dziesięciu dostawców. Uzbierało się wiedzy na fakultet, ale na razie metody rżnięcia poznają nasi czytelnicy. Naprawdę warto przeczytać...

Rżną na węglu

Oczywiście, że nie wszyscy są nieuczciwi, o czym pan ZbiGNIEW z gminy Siennica (tak nazwijmy naszego respondenta) wie, bo znalazł dwóch właścicieli składów węgla, którzy dbają o swoją markę i nie rżną klientów. Jak więc oszukują nas nieuczciwe składy węgla i dostawcy?

Tak swoje pierwsze doświadczenie opisuje pan ZbiGNIEW: - Zobaczyłem piękny węgiel na pace samochodu  i nr telefonu na burcie, spisałem, przedzwoniłem i zamówiłem. Przyjechali i jakie było moje zdziwienie, gdy ściągnęli starą wagę. Wytłumaczyli logicznie, że jadą do pięciu klientów po kolei i zaczęli ważyć. Szło im to sprawnie i szybko, nawet chcieli nosić do miejsca składowania, ale stwierdziłem, że ruch mi się przyda i sam to zrobię. Gdy skończyli to na oko było dla mnie za mało, o czym powiedziałem ważącym, ale usłyszałem, że przecież ważyli przy mnie. No cóż pierwsze zamówienie, nie znałem się na tym i zapłaciłem. Nie dawało mi to jednak spokoju i postanowiłem zważyć najprostszą metodą, czyli na elektronicznej wadze łazienkowej każde wiadro. Zajęło mi to trochę czasu, ale myśl, że zostałem oszukany nie dawała mi spokoju. Gdy podsumowałem, brakowało ponad 400 kg węgla na 2 tonach! Starałem się uspokoić, myśleć logicznie i postanowiłem panom zrobić niespodziankę
przy następnej dostawie, ale panowie byli doświadczeni w swoim procederze i mimo złożonego zamówienia nie przyjechali już do mnie i nie odbierali telefonów. Wiedzieli, że się zorientowałem. Musiałem przełknąć stratę, bo niczego bym im nie udowodnił. To była bolesna pierwsza lekcja.

Kolejne zdarzyły się wkrótce, a po ostatnim zajściu zawziął się i postainstrukcja, jak rozpoznać oszustów i stosowane przez nich metody. Jest zazwyczaj tak, że zamawia tonę lub dwie węgla w kostce. Wszystko jest w porządku, jeśli znajdzie wiadro miału na tonę. Wkurzył się trochę, gdy miału było 10-11 wiader, co daje ponad 150 kg. Powiedział o tym właścicielowi, a ten wytłumaczył, że to była końcówka węgla i tak wyszło. Następna dostawa na pewno będzie czystsza.

Nie była, bo zamiast kostki otrzymał orzech ze... śniegiem. Tym razem właściciel sklepu powiedział, że białego balastu nie ma dużo i przy następnym zamówieniu dorzuci 50 kg węgla. Sprawdził, ile tego śniegu jest i krew go zalała, że dał się oszukać na ponad 200 kg węgla. Poza tym węgiel starczył mu tylko na 20 dni, bo był najniższej kaloryczności, o czym świadczyła ilość popiołu. Krótko mówiąc, dostawca wyczerpał wszystkie możliwości oszustwa na węglu. Zostało mu chyba malowanie kamienia na czarno i sprzedawanie jako opał.

Dalszy ciąg nie jest optymistyczny, bo dostawca wyśmiał go i nie przyjął pisemnej reklamacji. Wysłał ją pocztą, ale bez odpowiedzi. Po 20 dniach od odebrania reklamacji otrzymał wezwanie do zapłaty z czerwoną pieczątką e-kancelarii i ostrzeżeniem o windykacji.

Inni po prostu przestali kupować węgiel u oszustów, ale nie ZbiGNIEW . On nie ma wyjścia i sprawę skierował do sądu, bo nie pozwoli się więcej oszukiwać i zastraszać.

To oczywiście szpic oszukańczych praktyk, które są na porządku dziennym w czasie zimy. Idzie wiosna, ale kto wie, jaki będzie marzec i kwiecień. Jeśli jesteśmy skazani na węgiel, jedźmy sami do składu, bo nigdy nie wiadomo, co przywiozą.

Numer: 10 (805) 2013   Autor: J. Zbigniew Piątkowski