Wydawałoby się, że podczas ostatnich w kadencji sesji dojdzie do szczerej, a więc ostrej dyskusji na argumenty. Nic z tego. Radni powiatowi i miejscy wydawali się zmęczeni czteroletnimi nasiadówkami. Niektórzy nawet na koniec nie wydali z siebie głosu, jakby nie chcieli złamać przekonania, że są pionkami do głosowania. Nawet zazwyczaj aktywni dziwnie milczeli, gdy nikt nie wchodził na odcisk ambicji…

Sentencje kadencji

Podczas sesji rady powiatu wszyscy chwalili osiągnięcia kadencji. Zbigniew Grzesiak twierdził, że budżet w pierwszym półroczu został wykonany wspaniale, bo wydatki były niskie, a dochody spore. Wyszło więc prawie 20 mln zł oszczędności. Tymi pieniędzmi można spłacić dług z pierwszego półrocza i jeszcze zostanie. Zwrócił uwagę, że 1012 procent na inwestycje to stanowczo za mało, a gdyby odjąć budowy strategiczne, to wyszłoby ze 3 procent budżetu.

Z kolei starosta Antoni J. Tarczyński powiedział, że inwestycje drogowe powinny być robione w cyklu dwuletnim. Dodatkowo w tym roku jest problem, bo skończył się rynek wykonawców, a zaczął inwestorów, a konkretniej to pracowników, bo wielu przedsiębiorców ma problem z ich znalezieniem.

Gdy nie było większych uwag do oświadczeń majątkowych, starosta podsumował 4 lata kadencji powiatu mińskiego. Było dużo inwestycji wartych sporo sum pieniędzy, m.in. remonty dróg i obiektów oświatowych. Wszystkie inwestycje, które przeprowadzili w tej kadencji, kosztowały łącznie ponad 88 milionów złotych. Jest zdecydowana poprawa w placówkach pomocy społecznej i oświatowych. – Myślę, że nasi następcy mają w tym obszarze spore ułatwienia, ale rok szkolny 2019/2020 również będzie wymagał sporo inwestycji – przestrzegał starosta.

No i zadłużenie, które wynosi prawie 16% wszystkich dochodów. Jednak niektóre inwestycje nie mogłyby być zrealizowane, gdyby nie kredyty. Bardzo dużo osiągnęli, ale są też sprawy niedokończone jak chociażby kwestia partnerstwa publiczno-prywatnego szpitala. Cieszy zaś, że urzędnikom starostwa udało się załatwić ponad 150 tys. spraw.

A na zakończenie wiązankę kwiatów otrzymała od radnych Anna Czyżewska, która przez ostatnie trzy lata kierowała pracami rady. Przewodnicząca zaś podziękowała za współpracę każdemu radnemu.

Kilkoro z nich się żegnało, idąc do pracy w samorządzie miast i gmin, pozostali wierzyli, że wrócą. Ta sztuka nie udała się co trzeciemu radnemu.

 

Miejska zawrotka

Ostatnią sesję mińskiej rady zdominowała zawrotka busów na terenie spółdzielni Kolejarz. Prezes przekonywał, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby tę zawrotkę usytuować za terenem spółdzielni, za czym podpisało się 67 osób.

Radny Tomasz Płochocki przyjmuje uwagi prezesa, ale problemem z zawrotką powinna się martwić przyszła rada, bo teraz jest czas przed wyborami, a to jest trudny temat. Z kolei Monikę Skrzyńską zmartwiły informacje o zrezygnowaniu z budowy wielofunkcyjnego pawilonu sportowego, a także budowy łącznika między ul. Mrozowską i ul. Łąkową.

Nie dali rady, bo na wykonanie pawilonu wielofunkcyjnego dwukrotnie ogłaszali przetarg i dwukrotnie kwota proponowana przez wykonawców przekraczała możliwości budżetowe miasta. Burmistrz uważa, że kwota ponad 9 mln zł za pawilon, nawet przy dofinansowaniu 2,5 mln zł ze strony Ministerstwa Sportu, jest za dużą sumą na obiekt sportowy tego rodzaju. Uważa, że ta pozycja jako jedna z pierwszych powinna pojawić się w przyszłym roku budżetowym.

Interpelowało kilkoro radnych, ale w sprawach mało istotnych. Tu zaniedbane rośliny utrudniają poruszanie się na chodniku, tam nie ma ławki, przez co powracające busem ze swoich działek osoby starsze nie mają jak odpocząć. Monika Skrzyńska pytała o odświeżenie śmierdzącej świetlicy w Trójce, a Ślusarczyk – czy kort, który oddali prywatnemu inwestorowi, będzie ogólnodostępny.

Jakubowski odpowiadał wyborczo, a więc z promesą załatwienia wszystkiego wszystkim… Zapewne się uda, ale na pewno nie wszystkim, bo połowy radnych już nie będzie…

Numer: 46 (1102) 2018   Autor: J. Zbigniew Piątkowski