Nieoczekiwane wydarzenia, a szczególnie publiczne wizyty skompromitowanych gości wyzwalają przeważnie zażenowanie i gniew. Tym większe, że zabrakło nie tylko adekwatnej do sytuacji reakcji, a chociażby danie władzy i jej wybrance do zrozumienia, że nie jest mile widziana.  Podczas mińskiego czytania poezji Mickiewicza nic się nie wydarzyło, więc trzeba ten brak skwitować balladą...

 

Ballady swady

 

Słuchaj, szatanko!

– Ona nie słucha.

Noc czernią zieje, porwane wdzianko –

Gniewną żółcią wybucha...

 

Tam dzieci płaczą, chłopaki skaczą

nadziei żadnej nie mają –

A źli strażnicy jeszcze ich łapią

i nie wpuszczają do kraju...

 

Zszarpane nerwy, rozdarte trzewia

Kur*ami straże obrzuca

Ona nie myśli, ona nic nie wie

Ale musiała... onuca

 

Słuchaj rodaku!

Nie, on nie słucha...

On nie ma szkiełka, on już bez smaku,

W nim nie ma polskiego ducha

 

Obce mu serce zmysły uwodzi

Swoich opluwa i bredzi

A kiedy prawda w sumienie godzi

Szuka poklasku gawiedzi

 

Ona mu wierzy, ona rozumie

jak ladacznica sprzedajna

ona już wstydem płonąć nie umie

licząc mamonę spod łajna

 

J. Zbigniew Piątkowski

Numer: 36 /12989/ 2022   Autor: J. Zbigniew Piątkowski