Gdyby nie było kobiet... No właśnie w tym problem, że to raczej my nie będziemy im potrzebni, co już bez owijania w majtki pokazują na manifach feministki. A potem taka wyzwolona ma pretensje, że kolega nie spieszy się z powitaniem czy nie puszcza jej pierwszej przez otwór w ścianie. O całowaniu w rękę nie wspomniała, choć dałbym swoją dłoń w zakładzie, że to uwielbia. Ba, dałaby wszystko za jej adorowanie, noszenie na rękach czy szczerą miłość. Skażona samotnością femina nie da nic, bo niczego w życiu nie dostała…

Bawmy damy…

Od zawsze było oczywiste, że mężczyźni i kobiety bardzo się od siebie różnią. Byliśmy pewni swej inteligencji, odwagi i zdolności przywódczych. Byliśmy pewni, bo to my ustaliliśmy podział ról w społeczeństwie, gdzie tylko my mieliśmy dostęp do edukacji, dobrej pracy i dominacji. Feministki zaczęły to podważać, wybierając wolność i męskie ubranie. Nie miały i nie mają racji, bo różnice widać gołym okiem, a im głębiej, tym jest ich więcej.

Badania pokazały, że podział funkcji między półkulami u kobiet jest mniej wyraźny niż u mężczyzn. natomiast mózg mężczyzn jest bardziej wyspecjalizowany - lewa półkula niemal wyłącznie odpowiada za funkcje językowe, a prawa za przestrzenne.

Dzięki temu mężczyźni nie muszą na przykład odwracać mapy w kierunku jazdy, bo potrafią odwrócić sobie ją w głowie. Jednak to dziewczynki wcześniej niż chłopcy zaczynają mówić, szybciej uczą się czytać i potrafią słownie wyrazić różnego rodzaju niuanse emocjonalne czy opisywać uczucia. Kobiety mają zdolność do zapamiętywania większej liczby nieistotnych, przypadkowych informacji i obiektów. Dlatego też łatwiej wyszukują przedmioty, co przydaje się w domu, gdzie trzeba pamiętać położenie wielu niepotrzebnych rzeczy. Mężczyźni potrafią zapamiętać tak dużo informacji tylko wtedy, kiedy tworzą one jakąś logiczną całość albo mają dla nich jakieś znaczenie.

Kobiety znacznie lepiej odczytują mowę ciała, mimikę twarzy, wszelkiego rodzaju sygnały. Spostrzegają rzeczy, na które mężczyźni na ogół są głusi i ślepi. Same potrafią wyrażać uczucia nie tylko za pomocą słów, ale również poprzez mowę ciała, różne gesty. Powszechnie znana jest kobieca intuicja, kiedyś traktowana jako czarna magia. Polega ona głównie na zdolności do wychwytywania najdrobniejszych sygnałów społecznych, różnicowaniu subtelnych gestów, tonu głosu i mimiki twarzy.

Przeprowadzone badania pokazały, że wszyscy ludzie mają jasne stereotypy płci. Cechy przypisywane mężczyznom to przebojowość, agresja, arogancja, bezwzględność, racjonalizm. Natomiast kobiety określa się jako wrażliwe, opiekuńcze, uważne, uległe i emocjonalne. To jednak nie jest regułą i coraz częściej dochodzi do płciowej unifikacji. Najlepiej, kiedy cechy te ujawniają się w określonych sytuacjach, np. kobieta w pracy jest rzeczowa i racjonalna, a w domu opiekuńcza i wrażliwa. Podobny mógłby być mężczyzna, ale z nami ewolucja nie daje sobie rady.

Może za sto lat dojdzie do całkowitej eliminacji płci, jednak póki co zostawmy to naturze. Ona wie najlepiej, co z nami zrobić, byśmy mogli we dwoje szczęśliwie żyć pod wspólnym dachem i w jednym łóżku.

Dzień kobiet od zawsze był świętem mężczyzn, bo głównie nam przynosił radość z obdarowywania dam prezentami. Był świętem facetów, którzy na co dzień bili, a w święto lubili. Dlatego nie znoszę tych dziwacznych ablucji w powodzi miałkich słów i zmęczonych kwiatów. I zawsze będę się upominał o święto mężczyzn. Tylko po to, by kobiety raz w roku poczuły się szczęśliwsze.

Numer: 10 (857) 2014   Autor: WASZ REDAKTOR