Z końcem marca CE Omega zakończyło jeden z najciekawszych swoich projektów dotyczących reorientacji zawodowej osób odchodzących z rolnictwa. Celem projektu było stworzenie możliwości zdobycia nowych kwalifikacji w zawodach poszukiwanych na rynku pracy jak krawiec, kucharz żywienia zbiorowego, stolarz meblowy i posadzkarz ze specjalnością glazurnik. Skierowane na rolników i członków ich rodzin działania przyniosły nowe możliwości pracy dla stu beneficjantów z terenu województwa mazowieckiego, a szczególnie powiatów położonych w części wschodniej województwa

W lepsze jutro

W projekcie - poza szkoleniem teoretycznym i praktycznym związanym z nowymi kwalifikacjami - odbywały się warsztaty z psychologiem, zajęcia z doradztwa zawodowego, zajęcia z udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej oraz zajęcia z obsługi komputera lub wybranego języka obcego. Dodatkowe wsparcie to bezpłatne materiały szkoleniowe, zakwaterowanie i wyżywienie w trakcie szkolenia, zwrot za dojazdy. - Skąd pomysł na takie działania? – pytamy Urszulę Wiśniewską, koordynatorkę programów Omegi. - Wschodnie powiaty Mazowsza to tereny typowo rolnicze charakteryzujące się niekorzystną strukturą agrarną (rozdrobnienie gospodarstw) i społeczną (nadwyżki siły roboczej). Przystąpienie Polski do UE przyspiesza procesy restrukturyzacji polskiego rolnictwa, a tym samym zmusza część mieszkańców wsi do zdobycia nowych kwalifikacji zawodowych i poszukiwania zatrudnienia poza rolnictwem Ponadto - dzięki współfinansowaniu z EFRR - zaczęła rozwijać się mała i średnia przedsiębiorczość tworząc dzięki temu nowe miejsca zatrudnienia. Otóż na rynku pracy zaczęto poszukiwać pracowników mających kwalifikacje nie na poziomie wyższym ale zawodowym. Tymczasem reforma oświaty przeprowadzona w 1999 r w znacznym stopniu ograniczyła oświatę zawodową. Już dziś daje się zauważyć brak fachowców w niektórych specjalnościach. (Raport o oświacie zawodowej) Kwalifikacje takie można uzyskać na kursach organizowanych w systemie nauki pozaszkolnej(Ustawa o systemie oświaty)Dzięki wypracowanym przez MEiN standardom zawodowym i powołaniu Okręgowych Komisji Egzaminacyjnych poszukujący zatrudnienia mogą uzyskać kwalifikacje do wykonywania zawodu aktualnie poszukiwanego przez pracodawców. Jednak kursy są drogie – od 1500 do 7000 zł , a do tego należy doliczyć koszt zakwaterowania i wyżywienia lub codziennego dojazdu. Właściciele małych gospodarstw, nie stać na opłacenie szkolenia. Właśnie pomocą dla chętnych okazała się realizacja naszego projektu. - A co miało wpływ na wybór tematyki projektu? - Przede wszystkim ogłoszenia w prasie i w powiatowych urzędach pracy proponujące pracę robotnikom o tych kwalifikacjach i badania przeprowadzone wśród pracodawców na terenie powiatu mińskiego i węgrowskiego. Ale również spożytkowaliśmy dane dotyczące poszukiwanych zawodów przedstawione na stronach internetowych ja k też wzięliśmy pod uwagę rozwój małej i średniej przedsiębiorczości, dzięki czemu powstają nowe stanowiska pracy. Oparliśmy się o przepisy prawa, które wymuszają na pracodawcach zatrudnianie pracowników z kwalifikacjami, którzy (ci najlepsi) korzystają z lawiny ofert pracy poza granicami kraju. - Kto mógł uczestniczyć w projekcie? - Kwalifikujący się beneficjanci to rolnicy i domownicy oraz osoby zatrudnione w rolnictwie (z wyłączeniem emerytów, osób zarejestrowanych jako bezrobotne i studentów studiów dziennych). To mieszkańcy województwa mazowieckiego, a szczególnie powiatów położonych we wschodniej jego części. Powiatów, które proces restrukturyzacji dotyka najdotkliwiej, gdyż są to rejony typowo rolnicze. Od potencjalnych uczestników oczekiwaliśmy wykształcenia pełnego podstawowego lub gimnazjalnego, ukończonych 18 lat oraz orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania określonego zawodu. Pozytywny wynik badań był warunkiem koniecznym do pozostania w projekcie. Nabór do projektu przeprowadzaliśmy w całym województwie mazowieckim. Założenia rekrutacji były zgodne z polityką równych szans tj dawały prawo równego uczestnictwa w projekcie zarówno kobietom jak i mężczyznom. - Czy osiągnięte rezultaty satysfakcjonują wszystkie strony przedsięwzięcia? - W projekcie przeszkolono 100 osób (w grupach od 8 do 12 osób każda) tj. cztery grupy przygotowujące do zawodu kucharz żywienia zbiorowego, dwie grupy przygotowujące do zawodu krawiec, trzy grupy przygotowujące do zawodu posadzkarz ze specjalnością glazurnik oraz jedną grupa przygotowującą do zawodu stolarza meblowego. Czas udziału beneficjenta w projekcie był uzależniony od rodzaju zdobywanych kwalifikacji. Szkolenie na kucharza -120 h, krawca -120 h, stolarza meblowego -100 h, a posadzkarza-glazurnika - 70 h. Ponadto każdy beneficjant uczestniczył w 10-godzinnych zajęciach z doradcą zawodowym, z psychologiem i poznawał zasady udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. Moduł trzeci to zaś 50 godz. zajęć komputerowych lub z podstaw języka obcego dostosowanego do sytuacji, w których mogą się znaleźć uczestnicy szkolenia poza granicami kraju. Programy realizowanych kursów były programami autorskimi opracowanymi przez Centrum Kształcenia Praktycznego w Mińsku Mazowieckim na podstawie standardów wydanych przez MENiS. Trzeba tu nadmienić, że wszyscy przystąpili do egzaminu i w stu procentach go zdali.W związku ze zdobyciem nowych kwalifikacji 80% kursowiczów zadeklarowało chęć znalezienia nowego zatrudnienia, a 90% uznało wsparcie otrzymane w projekcie za adekwatne do swoich potrzeb. Nastąpiło także zwiększenie wiary we własne możliwości dzięki zdobyciu nowych kwalifikacji i umiejętności, wzrost świadomości potrzeby wprowadzania zmian, wzrost wiary w możliwości uzyskania nowego zatrudnienia. A ukazując w prasie korzyści płynące z udziału w projekcie, CE Omega zachęciła innych do kształcenia.

Numer: 2008 14   Autor: J. Zbigniew Piątkowski